Khodayar I, Yuosofiyan M J, Elhamian M. The Dramatic Potentials of Prose Debates from a Dialogic Prespective: Prose Debates of Constitutional Era in Iran and the Domain of Persian Language in Central Asia. LCQ 2011; 4 (16) :7-36
URL:
http://lcq.modares.ac.ir/article-29-6908-fa.html
۱- استادیار دانشگاه تربیت مدرس
۲- استادیار گروه ادبیات نمایشی، دانشگاه تربیت مدرس
۳- کارشناس ارشد ادبیات نمایشی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (۱۰۴۵۸ مشاهده)
یکی از گونه های ادبی منثور رایج در زبان فارسی، مناظره است. در مناظره¬های منثور، دو یا چند شخصیت به شیوۀ گفت وگونویسی، موضوعات گوناگون را به میان می کشند و در نهایت، نگارنده با نوعی جمع بندی از زبان آن ها به نتیجۀ مورد نظر می رسد. ساختار این نوع مناظرهها بیشتر بر گفت¬وگونویسی استوار بوده و از توصیف و تحلیل های داستان گونه به دور است. در دورۀ مشروطه، به این نوع مناظره ها واژۀ «چیزنویسی» یا شیوه «تئاترنویسی» اطلاق شده است. نزدیکی ساختار ظاهری و اسلوب گفت وگونویسی در این گونۀ ادبی و گونۀ نمایشنامه، این سؤال را به ذهن متبادر می کند که آیا امکان خوانش نمایشی از مناظره¬های منثور وجود دارد؟ لحن و زبان نمایشی، کنش نمایشی گفت¬وگومحور، کشمکش، زمان و مکان از جنبه های نمایشی قابل شناخت از گفت وگوست که در این مقاله بررسی شده¬اند. دستاورد این مقاله، معرفی الگویی گفت وگومحور برای بررسی جنبه¬های نمایشی مناظرههاست. این الگو بر اساس مقایسۀ تطبیقی دیالوگ در نمایشنامه و گفت¬وگو در مناظرۀ منثور و شناخت نقاط مشترک این دو گونه ادبی با یکدیگر پیشنهاد شده است.
دریافت: 1390/9/23 | پذیرش: 1390/12/27 | انتشار: 1391/11/20