دوره ۴، شماره ۱۴ - ( ۱۳۹۰ )                   جلد ۴ شماره ۱۴ صفحات ۵۰-۳۱ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.20080360.1390.4.14.7.0

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rethinking the theoretical framework of eloquence. LCQ 2011; 4 (14) :31-50
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-5260-fa.html
بازاندیشی چارچوب نظری فصاحت. نقد ادبی. ۱۳۹۰; ۴ (۱۴) :۳۱-۵۰

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-۲۹-۵۲۶۰-fa.html

بازاندیشی چارچوب نظری فصاحت
چکیده:   (۵۱۹۳ مشاهده)
اصطلاح فصاحت که در سنت بلاغت عربی - اسلامی همواره در هم نشینی و ارتباط با اصطلاح بلاغت به کار رفته است، به وضوح و روشنی در زبان اشاره دارد. چارچوب نظری فصاحت گروهی از خطاها را شامل می شود که باید از آن ها دوری کرد. ملاک های این چارچوب اغلب سلبی اند و فقط فصیح را از غیرفصیح جدا می کنند. در این نوشته می کوشیم ضمن به دست دادن توصیفی مجمل، اما روشن از مجموعه دیدگاه های سنتی در باب فصاحت و مسائل مرتبط با آن، به کمک یافته های زبان شناسی اجتماعی چارچوب جدیدی برای فصاحت پیشنهاد کنیم. در این چارچوب، ملاک ها ایجابی خواهند بود و ما را قادر خواهد ساخت تا الگوهای مختلف زبان اعم از کلمه، کلام، دستگاه خط و مانند آن را به شیوه موثرتری ارزیابی و درباره فصاحت آن ها داوری کنیم. چارچوب نظری جدید پنج ملاک دارد: اصالت، زیبایی، کفایت، کارایی و قابلیت پذیرش. تفکیک این ملاک ها برای فهم بهتر جنبه های مختلف فصاحت است و این ملاک ها در مقام کاربرد در نقد زبانی با هم در تعامل اند و با هم عمل می کنند. پیشنهاد چارچوب جدید به معنای رد و کنار نهادن چارچوب سنتی نیست. هدف اصلی، رفع محدودیت های آن چارچوب قدیم و احیای مفهوم فصاحت برای کاربست در انتقادهای زبانی در دوره معاصر است.  
واژه‌های کلیدی: بلاغت، فصاحت، درست و غلط، زبان شناسی اجتماعی
متن کامل [PDF 190 kb]   (۶۱۹۱ دریافت)    
موضوع مقاله: ادبیات عامیانه
دریافت: 1389/4/13 | پذیرش: 1389/12/4 | انتشار: 1390/6/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.