کاربرد استعارۀ دستوری گذرایی در مقایسۀ سبک دو رمان (تحلیل تطبیقی سبکِ مدیر مدرسه و اسرار گنج درۀ جنی)

نویسندگان
1 عضو هیئت علمی گروه زبانشناسی دانشگاه سمنان
2 کارشناس ارشد زبانشناسی دانشگاه سمنان
چکیده
همواره صاحب‌‌‌‌نظرانروش‌های مختلفی را برای گروه‌بندی یا به تعبیری، تعیین سبک آثار، مطرح کردند.بنابراین وجوداختلاف‌نظرها وجدال‌های فراوان برسر تعیین سبک آثار دراین میان امری اجتناب‌ناپذیر می‌نماید. در این جستار نویسندگان به‌دنبال تأیید یا رد روش‌های دیگر سبک شناسی نیستند، بلکه معیاری نو را به عنوان شاخص سبکی مطرح می‌سازند. دراین مقاله استعاره دستوری گذرایی به عنوان شاخصی برای تعیین سبک پیشنهاده شده است. به این منظور داستان "مدیر مدرسه‌" از جلال آل احمد و "اسرار درّه‌ی جنّی" از ابراهیم گلستان به عنوان نمونه انتخاب و به روش توصیفی- تحلیلی بررسی و مقایسه شده است. در این آثار استعاره‌های دستوری گذرایی استخراج و به‌لحاظ میزان کاربرد باهم مقایسه شده‌اند. طبق بررسی‌های انجام شده، در کتاب اسرار درّ‌ه‌ی جنّی ابراهیم گلستان، تعداد استعاره‌ی دستوری در مقایسه با اثر جلال بسیار محدود است و بیشتر با استعاره‌ی دستوری گذرایی از نوع تبدیل ذهنی به وجودی و بعد از آن تبدیل ذهنی به رابطه‌ای روبرو هستیم. اما در کتاب مدیر مدرسه‌ی جلال، برخلاف اسرار درّ‌ه‌ی جنّی ابراهیم گلستان، استعاره‌ی دستوری گذرایی بکار رفته بسیار چشم‌گیر است و بیشتر این استعاره‌ها از نوع تبدیل فرآیند رابطه‌ای به مادی و بعد از آن کلامی به مادی ‌است. نتایج به دست آمده فرضیه مارا، مبتنی بر کاربرد استعاره‌ی دستوری به‌عنوان شاخص، سبک تأیید می‌کند چرا که بر اساس بررسی‌ این دو اثر، هم در میزان استعاره‌دستوری بکاررفته و هم در نوع آنها، تفاوت کاملأ مشهود است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله English

A Comparative Study of Al-e-Ahmad’s Modir-e Madrese and Golestan’s Asrar-e Ganj-e Darreye Jenni based on Metaphors of Transitivity

نویسندگان English

Hossein Razavian 1
Vajiheh Ehsani 2
1 Assistant professor of linguistic. Semnan Universiyt
2 MA. Linguistics. Semnan University
چکیده English

Scholars have different methods for grouping or determining the style of the literary works. So it sounds inevitable to have disagreement on how to determine the style of a work. In this paper we do not seek to confirm or reject common stylistics methods; rather we are proposing a new criterion as an indicator of style, namely, the metaphor of transitivity as a grammatical metaphor. To this end, Al-e-Ahmad’s Modir-e Madrese and Golestan’s Asrar-e Ganj-e Darreye Jenni are studied through a descriptive-analytical method. The metaphors of transitivity from these works are extracted and compared. The frequency of such metaphor in Asrar-e Ganj-e Darreye Jennicompared to Modir-e Madrese is much less. In Golestan these metaphors represents the conversion of mental processes to the existential ones and then the mental to the relational processes. In Modir-e Madrese, however, there is a unique employment of the metaphors of transitivity that represents the conversion of relational processes to the material ones and then the verbal processes to material. Our study presents a model for using grammatical metaphor as a stylistic unit. In the chosen works, there is a significant difference between both the frequency and the type of metaphors of transitivity.

کلیدواژه‌ها English

Stylistics
grammatical metaphors
metaphors of transitivity
Halliday
functional linguistics