PhD candidate, Institute for Humanities and Cultural Studies
Abstract
Tazmin: A different term in the Bīdel Dehlavī's boutiquette
Bahman banihashemi[1]
Abstract
One of the difficulties of Biddle Dehlavi's poetry is the understanding of meanings and special uses of words and expressions in his poems. Bidl uses some Persian terms with meaning and phrases and is foreign to the meaning and terminology of the words in Persian. "Tazmin" is one of these terms used by Biddle in a different sense, and sometimes he has made a combination of "Mesrae Tazmin".
In this article, first, the definitions and meanings of the Tazmin are examined in dictionaries and rhetorical books, and then the meaning of the term in Biddle's poems is analyzed. Also, the term "Mesrae Tazmin" is examined. The author's method in analyzing the meaning of this term is to use Biddle's own poems, and for this purpose, the uses of the term in Biddle's poems are determined and explained. In the end, the meaning of "Tazmin" and "Mesrae Tazmin" is examined in the poems of some of Biddle's contemporary poets and compared to their meanings in Biddle's poems. This article shows that the terms "Tazmin", "Mesrae Tazmin" and "Mazmoun" in the 12th century AH in the Indian subcontinent have become literally specialized terminology and have adopted new definitions. In these definitions, "Mazmoun" is used specifically for the meaning of "Mesrae Barjaste", and the term "Tazmin" refers to the process of "Mesra resaani" or "Pishmesra resaani", also referred to as the "Mazmoun bastan". "Mesrae Tazmin" is a term used to "Mesra or Pishmesrae resaande".
Keywords list: Bidel dehlavi, Tzmin, Mesrae Tazmin, Mazmoun, Mesra resaandan, Indian style, Meaning analysis
1. PhD candidate, Institute for Humanities and Cultural Studies. bahmansher@gmail.com
منابع
_ آرزو اکبرآبادی، سراجالدین علی خان (1401). تنبیهالغافلین فی الاعتراض علی اشعار الحزین، به تصحیح دکتر سید محمد اکرام، لاهور: دانشگاه پنجاب.
_ آرزو اکبرآبادی، سراجالدین علی خان (1383). تذکرۀ مجمع النّفایس، به تصحیح دکتر زیبالنساء علی خان، اسلام آباد: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
_ آزاد بلگرامی، میرغلامعلی (1390). خزانۀ عامره، به تصحیح ناصر نیکوبخت و شکیل اسلمبیک تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
_ آزاد بلگرامی، میرغلامعلی (1292ش/1913م/1331ق). سرو آزاد، به تصحیح عبداللهخان و به اهتمام مولوی عبدالحق، چاپ سنگی.
_ آهـنی، غلامحسین (١٣٦٠). معانی بیان، چاپ دوم، تهران: بنیاد قرآن.
_ اسفندیارپور، هوشمند (١٣٨٨). عروسان سخن، چاپ سـوم (ویرایش جدید)، تهران: فردوس.
_ اشرف مازندرانی، محمد سعید (1373). دیوان اشعار اشرف مازندرانی، به تصحیح دکتر محمّد سیّدان، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
_ بنی هاشمی، بهمن (1394). تصحیح انتقادی دیوان اشعار آزاد بلگرامی (پایاننامه کارشناسی ارشد)، استاد راهنما: تقی پورنامداریان، استاد مشاور: ابولقاسم رادفر، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
_ بیدل دهلوی، عبدالقادر بن عبدالخالق (1388). کلیات بیدل دهلوی، به تصحیح خال محمد خسته و خلیلالله خلیلی، 4 ج، تهران: طلایه.
_ تـقوی، نـصرالله (١٣٦٣). هنجار گفتار، چاپ دوم، اصفهان: فرهنگسرا.
_ جامی، نورالدین عبدالرحمن (1375). نفحات الانس من حضرات القدس، دکتر محمود عابدی، تهران: اطلاعات.
_ حبیب، اسدالله (1393). واژهنامۀ شعر بیدل، تهران: سورۀ مهر.
_ حزین لاهیجی، محمد علی بن ابیطالب (1374). دیوان حزین لاهیجی، به کوشش ذبیحالله صاحبکار، تهران: میراث مکتوب.
_ حسینی، امیر برهانالدین عطاءالله محمود (1384). بدایعالصنایع، به تصحیح رحیم مسلمانیان قبادیانی، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
_ حیرت اکبرآبادی، قیامالدین (1396). مقالاتالشعرا، تحقیق علیرضا قزوه، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
_ رادویانی، محمّد بن عمر (1380). ترجمان البلاغه، به تصحیح پروفسور احمد آتش، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
_ الرازی، شمسالدین محمّد بن قیس (1336). المعجم فی معاییر اشعار العجم، به تصحیح علامه محمّد قزوینی، تهران: دانشگاه تهران.
_ راستگو، محمد (١٣٨٢). هنر سخن آرایی، تهران: سـمت.
_ رحمانی، هما؛ سیدی، سید حسین (1395). «نگاهی تازه به «تضمین» و تطور تاریخی آن در آثار بلاغی عربی و فارسی»، ادبیات تطبیقی (دوفصلنامۀ علمی-پژوهشی دانشگاه شهید باهنر کرمان)، پاییز و زمستان، دورۀ 8، ش 15، 137-161.
_ زاهدی، زین الدین جعفر (١٣٤٦). روش گفتار (علم البلاغه)، مـشهد: دانـشگاه فردوسی.
_ سرخوش، محمد افضل (1389). کلماتالشعراء، به تصحیح علیرضا قزوه، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
_ شمیسا، سیروس (1368). نگاهی تازه به بدیع، چاپ اول، تهران: فردوسی.
_ ________ (1383). سبک شناسی شعر، تهران: میترا.
_ ________ (1384). بدیع، چاپ پانزدهم، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
_ صائب تبریزی، میرزا محمدعلی (1383). دیوان صائب تبریزی، به کوشش محمد قهرمان، 7 ج، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
_ طـبیبیان، حمید (١٣٨٨). برابرهای علوم بـلاغت در فارسی و عربی، تهران: امیرکبیر.
_ غنی کشمیری، میرزا محمّد طاهر (1362). دیوان غنی کشمیری، به تصحیح احمد کرمی، تهران: سلسله نشریات «ما».
_ فتوحی، محمود (1395). «مضمون در فن شعر سبک هندی»، نقد ادبی (فصلنامه علمی-پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس) تابستان، دورۀ 9، ش 34، 119-156.
_ _______ (1396). «مصرع برجسته، میدان نازکاندیشی در سبک هندی»، شبه قاره (ویژهنامۀ نامۀ فرهنگستان) تابستان، بهار و تابستان، ش 6، 7 -24.
_ قهرمان، محمّد (1378). صیادان معنی (برگزیدۀ اشعار سخنسرایان سبک هندی)، تهران: امیرکبیر.
_ کزازی، میرجلال الدین (١٣٧٣). زیباشناسی سخن پارسی (بدیع)، چاپ هفتم، تهران: ماد.
_ لودی، شیرعلی خان (1377). مرآة الخیال، به تصحیح حمید حسنی و بهروز صفرزاده، تهران: روزنه.
_ محبّتی، مهدی (١٣٨٠). بدیع نو، تهران: سخن.
_ ناشر، عبدالحسین (١٣٣٦). دررالادب، چاپ دوم، شیراز: معرفت.
_ نشاط، محمود (١٣٤٦). زیب سخن، ٢ج. تهران: شرکت سهامی چاپ و انتشارات کتب ایران.
_ نوروزی، جهانبخش (١٣٧٢). زیورهای سخن و گونه های شعر پارسی، تهران: راهگشا.
_ هـمایی، جلال الدین (١٣٣٩). صناعات ادبی، تهران: علمی.
_ _____ (١٣٦١) فنون بلاغت و صناعات ادبی، ج ٢، چاپ دوم، تهران: توس.
Literary Criticism
