دوره ۱۷، شماره ۶۸ - ( ۱۴۰۳ )                   جلد ۱۷ شماره ۶۸ صفحات ۰-۰ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

askari ر, GHolamHossienZade G, Khodayar E. The characteristics of Tazriq poetry based on Foqi’s poetry. LCQ 2025; 17 (68)
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-77766-fa.html
عسکری ریحانه، غلامحسین زاده غلامحسین، خدایار ابراهیم. ویژگی‌های اسلوب تزریق در شعر فوقی یزدی. نقد ادبی. ۱۴۰۳; ۱۷ (۶۸)

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-۲۹-۷۷۷۶۶-fa.html


۱- دانشگاه تربیت مدرس
۲- دانشگاه تربیت مدرس ، gholamho@modares.ac.ir
چکیده:   (۷۱ مشاهده)
طرز «تزریق» یکی از زیر سبک‏های شعری در دورۀ رواج سبک هندی است. از آن‏جا که حتی در آن دوره نیز این شیوه چندان فراگیر نشد، ابیات اندکی از شاعران تزریق‏گو به ما رسیده و اطلاعات مختصری دربارۀ شعر تزریق در تذکره‏ها موجود است؛ بنابراین صرفاً با اتکا به مطالب مندرج در تذکره‏ها نمی‏توان به‌درستی چیستی تزریق و مبانی آن را تشخیص داد. در دوران معاصر نیز با وجود آنکه چند مقاله دربارۀ تزریق نوشته شده است، به‌دلیل آنکه غالب پژوهشگران بدون توجه لازم به بستر تاریخی، اجتماعی و ادبی تزریق‏گویی را صرفاً با اتکا به رویکردهای جدید علوم ادبی بررسی کرده‏اند ابهام‏ها و پرسش‏های پیشین کمابیش به قوت خود باقی است. ما در این پژوهش برآنیم تا با روشی توصیفی ـ تحلیلی مبانی تزریق‏گویی را با اتکا بر زمینۀ تاریخی، به‏خصوص با بررسی خود متون تزریقی و نظر خود تزریق‏گویان دربارۀ شعر تزریق دریابیم. جهت نیل به این مقصود نسخۀ خطی اُطوزنامه سرودۀ ملافوقی یزدی را که پرحجم‏ترین و بهترین منبع موجود در این زمینه است برگزیده‏ایم. فوقی در مقدمۀ اطوزنامه اذعان داشته تمامی اشعار و عبارات اثر خود را به طرز تزریق سروده و دربارۀ علت تزریق‏گویی خود توضیحاتی داده است که براساس آن‏ها دست‏کم می‏توان مبانی تزریق‏گویی را براساس کامل‏ترین مجموعۀ موجود شعر تزریق بررسی و تبیین کرد.
     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: انواع ادبی
دریافت: 1403/8/10 | پذیرش: 1403/11/8 | انتشار: 1403/12/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.