استادیار فرهنگستان زبان و ادب فارسی ، mahdi_rahimpoor@yahoo.com
چکیده: (۱۴۸۷ مشاهده)
موضوع نقد ادبی در شبهقاره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده است و منتقدان بسیاری به نوشتن نقد به برخی آثار اعم از نظم و نثر پرداختهاند. بسیاری از منتقدان و آثارشان معرفی و یا حتی منتشر شدهاند، اما برخی همچنان بهصورت خطی در کتابخانههای مختلف نگهداری میشوند. عموماً نقدهای نوشتهشده بهصورت نثر هستند، ولی در لابهلای آثار موجود نقدهایی نیز بهصورت منظوم نوشته شده که در نوع خود جالب توجّه است. شیدای فتحپوری، منیر لاهوری و عبدالباقی صهبایی از منتقدان برجستۀ شبهقاره هستند که سعی در تجربۀ نقد در قالب نظم داشتهاند که بهنظر میرسد تا حد قابل توجّهی موفق بودهاند. اگرچه منظوم بودن نقد آنها باعث به وجود آمدن محدودیتهایی شده است. با وجود آثار بسیار ارزشمندی که در زمینۀ سابقۀ نقد ادبی در شبهقاره تألیف شده، با شناسایی و کشف آثار مختلف و نویافته در این زمینه، هر روز دامنۀ نقد ادبی در شبهقاره گستردهتر و آشکارتر میشود و نشان میدهد این مقوله از اهمیت بالایی در بین ادیبان، علما و نویسندگان آن دیار برخوردار بوده است. در این مقاله ابتدا به معرفی نقدهای منظوم پرداختیم و در ادامه به انگیزههای برخی از این منتقدان در نوشتن نقد خود اشاره و سپس این نقدها را بررسی و تحلیل کردیم.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بلاغت دریافت: 1401/11/21 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/7/10