ادبیات کودک و نوجوان، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، mosafer_e_barfi@yahoo.com
چکیده: (386 مشاهده)
ادبیات ضدّجنگ زیرمجموعهای از ادبیات صلح است. صلح به دو صورت سلبی و ایجابی بازنمایی میشود. صلح ایجابی، بر پایۀ مفهوم جهانوطنگراییِ اخلاقی تعریف میشود و صلح سلبی، در تضاد با مفهوم جنگ. بر همین اساس، داستانهای جهانوطنگرا، آرمانشهر را بازنمایی میکنند و داستانهای ضدّجنگ، ویرانشهر را. دادههای این پژوهش کتابهای تصویری داستانهای ضدّجنگ گروه سنی ب و ج است. مقالۀ پیشِرو با روش تحلیلیـ توصیفی و بر اساس رهیافتی صورتگرا، در پی پاسخ به چگونگی تمهیدات مشترک (الگوهای صوری مشترک) در داستانهای جنگستیز کودک است. نتیجۀ پژوهش نشان میدهد، بسته به اینکه عنصر غالب داستان مبتنی بر کدام بخش از فرایند سهگانۀ آغاز، میان و پایان جنگ باشد، داستانهای ضدّجنگ به سه دسته تقسیم میشوند: آغازـ محور، میانـ محور، پایانـ محور. هر یک از این سه دسته بر اساس تمهیداتی که بهکار میگیرند، به زیرمجموعههایی دیگر تقسیم میشوند. استقبال از ژانر نوظهور ادبیات ضدّجنگ و خلاء پژوهشهای داخلی و خارجیِ بسنده دربارۀ ادبیات صلح کودک، ضرورت پژوهش را مسجل مینماید. مقالۀ حاضر برای نخستین بار ادبیات جنگستیز کودک را با رهیافتی صورتگرا ردهبندی میکند.
نوع مقاله:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
ادبیات کودک دریافت: 1401/4/15 | پذیرش: 1401/5/10 | انتشار: 1401/5/10