Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

گذار نیهیلیسمی در شعر اخوان، مسئله­ی اصلی این پژوهش است. شعر اخوان با داشتن جان­مایه­های فلسفیِ مدرن، دربردارنده­ی معانی ژرفی است که آن را درخورِ تحلیل­هایی فراتر از مرز معمول می­کند. یکی از بارزترین این معانی، دیالکتیک امید و نومیدی است. آشنایی اخوان با اندیشه‌های جریان‌ساز عصر مدرن اروپا، از جمله اندیشه­های فلسفی فریدریش نیچه، ما را بر آن داشت تا در تحلیل این دیالکتیک، گرایش­های گذار نیهیلیسمی شعر او را در رهیافت «گذر از نیهیلیسم منفعل به نیهیلیسم فعال» نیچه­ای بررسی کنیم. این واکاوی نشان می­دهد که اندیشه­ی شعری اخوان در این مقوله، به طرزی شگفت، بازتاب شیوه­هایی از رهیافت گذار نیهیلیسم نیچه­ای، همچون: انکار گرایش متافیزیکی و تکیه بر اراده‌ی انسانی، صیرورت، عدم جزمیت و بازگشت جاودان است که راه آفرینش ابرانسان و تصدیق همه­جانبه­ی زندگی است. بنابراین حاصل پژوهش، نشان­می­دهد که شعر اخوان اگرچه در نگاه نخست، بازتاب گونه­ای نیست‌انگاریِ منفعل به نظر می‌رسد، در تحلیلی ژرف­تر معلوم می­گردد که اشعار او از ویژگی­های فرمی و معنایی خاصی برخوردارند که عاطفه­­ی یأس و اندیشه­ی نیهیلیسمی را، از چشم­اندازی منفعل به ساحتی فعال می­کشاند تا مخاطب نکته­سنج آن را از جریان گذاری نیهیلیسمی در مقابل جمودِ یأسی ساکن، آگاه سازد. روش تحقیق، کیفی و رویکرد ناظر بر تحلیل‌ها، رویکرد نقد فلسفی از گونه‌ی فلسفه‌ی غیرمفهومی و گاهی رویکرد توصیفی با تکیه بر گزاره‌های شاعرانه‌ی آن دو است.

واژه‌های کلیدی: گذار نیهیلیستی|اخوان|نیچه|متافیزیک|تقدیرگرایی(حقیقت استعاری)|صیرورت. ،

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---