جستجو در:
دوره ۱۳، شماره ۴۹ - ( ۱۳۹۹ )
جلد ۱۳ شماره ۴۹ صفحات ۳۴-۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
TABESH S S, SHAFIEIOUN S. The Analysis of Jamshid’s Sinfulness in Zoroastrianism:
A Cultural Semiotic Approach. LCQ 2020; 13 (49) :1-34
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-37119-fa.html
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-37119-fa.html
تابش شکوه السادات، شفیعیون سعید. تحلیل گناهکاری جمشید در آیین زرتشت با رویکرد نشانه‌شناسی فرهنگی. نقد ادبی. ۱۳۹۹; ۱۳ (۴۹) :۱-۳۴
۱- دانشگاه اصفهان
۲- دانشگاه اصفهان ،SAEID.SHAFIEIOUN@GMAIL.COM
۲- دانشگاه اصفهان ،
چکیده: (۵۶۸۱ مشاهده)
رویکرد نشانه‌شناسی فرهنگی با آشکارسازی فرایند شکل‌گیری معنا و مشخص کردن ارزشها و هنجارها در متن توسط لوتمان (1922ـ1993م) پایه‌گذاری شد. این رویکرد با تمرکز بر نحوۀ تعامل سپهرهای نشانه‌ای مختلف، امکان جدیدی را در بررسی رخدادهای فرهنگی فراهم کرد تا نحوِۀ تولید متن در یک سپهر نشانه‌ای روشن شود. متون اسطوره‌ای ـ دینی به‌عنوان یکی از منابع برجستۀ فرهنگی، بستری مناسب برای به‌کارگیری نظریۀ نشانه‌شناسی فرهنگی است. در پژوهش حاضر، از این الگو در متن اسطوره‌ای ـ دینی اوستا استفاده شده تا با انتخاب شخصیت جمشید، به نحوۀ مشروعیت‌زدایی از آیین مهرپرستی و مشروعیت‌زایی و چگونگی تولید معنا در آیین زرتشتی پرداخته شود. در این دیدگاه، جمشید در دوگانه تقابلی (خود و دیگری)، تکوین‌یافتۀ ایزدشاه آیین مهری است که با کم‌رنگ شدن اندیشه‌های ودایی و توسعۀ سپهر نشانه‌ای زرتشتی، شخصیت گناهکاری گرفته است. در این مقاله، گناهکاری جمشید از طریقِ بررسی ورود وی به سپهر نشانه‌ای جدید، با سازوکار جذب و طرد فرهنگ دیگری و تولید متن و تثبیت فرهنگ خودی (زرتشتی) تحلیل شده است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
نقد اسطوره ای
دریافت: 1398/7/15 | پذیرش: 1398/12/5 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1398/7/15 | پذیرش: 1398/12/5 | انتشار: 1399/12/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |