نقدی بر مجموعۀ مقالات دومین همایش نیماشناسی دانشگاه مازندران

خوشبختانه مدّتی است که در نشریات پژوهشی ادبی کشور بخش «نقد» -که غالباً نقد کتاب یا مقاله است- پررنگ شده-است. این حرکت و توجّه به نوبۀ خود درخور تحسین است، امّا کافی نیست. نقد را نمی‌توان به نقد کتاب و بعضاً مقاله محدود کرد، چراکه گسترۀ نقد تمامی فعّالیت‌های علمی را شامل می‌شود. بررسی فعّالیت‌های علمی مانند همایش‌ها، نشست‌ها و حتّی سخنرانی‌ها می‌تواند به نشاط و پویایی در عرصۀ علمی و پژوهشی کمک شایانی کند. نقد و بررسی همایش‌های علمی و مجموعه مقالات آن که تأثیر گسترده‌ای در عرصۀ پژوهشی دارد می‌تواند این فعّالیت‌ها را از رخوت و ایستایی برهاند. این نوشتار گامی است هرچند کوچک در این راستا که به نقد و بررسی مجموعه مقالات یکی از همایش‌های سال‌های اخیر می‌پردازد. دربارۀ پدر شعر نو کتاب‌ها و مقالات متعدّدی نوشته شده‌است. از منابعی که در بررسی نیما مفید خواهد بود مجموعه مقالات دومین همایش نیماشناسی است. این مجموعه موضوعات بسیار متنوّع و نوآورانه‌ای را در نیماشناسی دربرمی‌گیرد. نوشتار پیش‌رو پس از اشاره به محاسن این مجموعۀ پربار به بررسی مشکلات آن می پردازد و بر آن است تا از این رهگذر به برخی اشکالات اساسی پژوهش های ادبی اشاره‌ای کند.