دوره 17، شماره 65 - ( 1403 )                   جلد 17 شماره 65 صفحات 91-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Teymouri T. Heterotopian Spaces in Shahriar Mandanipour’s Fiction: A Spatial Study. LCQ 2024; 17 (65) :49-91
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-73334-fa.html
تیموری توحید. فضاهای هتروتوپیایی (دگرسان) در داستان‌های شهریار مندنی‌پور: خوانشی فضا‌ـ‌مکان محور. نقد ادبی. 1403; 17 (65) :49-91

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-73334-fa.html


دانشگاه زنجان ، tohidrohiteymouri@gmail.com
چکیده:   (1055 مشاهده)
شهریار مندنی‏پور از نسل نویسندگان معاصری است که به تجربه‏گرایی در ساختار و فرم پرداخته است. برای همین، خواننده در داستان‏های او با فضاهایی مواجه است که درواقع ترکیبی از فضاهای مختلف و در عین‌حال ناهمگون می‏باشد. پرداخت به این نوع فضاها را به‌صورت نظری و گاه عملی می‏توان در رویکرد میشل فوکو مشاهده کرد که او آن‌ها را فضاهای هتروتوپیایی یا دگرسان می‏نامد. در همین راستا، این مطالعه به شرح این نوع فضاها در آرای فوکو و دیگر متفکران می‏پردازد که در این زمینه اندیشه ورزیده‏اند تا خواننده آگاهی عمیقی از فضاها به‌دست آورد. سپس مطالعه حاضر، جستاری به بحث این فضاها در آثار مندنی‏پور مومیا و عسل، ماه نیمروز، شرق بنفشه و آبی ماورای بحار می‏زند که از معدود نویسندگان ایرانی است که چنین تجربه‏ای در داستان‏نویسی داشته است. این مطالعه به این نتیجه‌گیری می‏رسد که مندنی‏پور با مطرح کردن چنین فضاهایی در داستان‏های خود به حقیقت مکتوم در ورای ساختار همگن تک فضایی اشاره دارد و چنین فضاهایی به شخصیت‏ها کمک می‏کنند از محدودیت‏های فضاهای همگن فراتر رفته و طرحی نو دراندازند.
متن کامل [PDF 1112 kb]   (601 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: نقد داستان معاصر
دریافت: 1402/10/19 | پذیرش: 1403/2/31 | انتشار: 1403/2/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.