جستجو در:
دوره ۱۴، شماره ۵۶ - ( ۱۴۰۰ )
جلد ۱۴ شماره ۵۶ صفحات ۲۳۶-۲۰۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Kalesar A. Processes of Thematising in Literary Criticism. LCQ 2021; 14 (56) :201-236
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-52896-fa.html
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-52896-fa.html
محمدی کله سر علیرضا. فرایندهای مضمون‌یابی در نقد ادبی. نقد ادبی. ۱۴۰۰; ۱۴ (۵۶) :۲۰۱-۲۳۶
دانشیار دانشگاه شهرکرد ، a.mohammadi344@gmail.com
چکیده: (۲۹۵۲ مشاهده)
اگرچه مضمون‌یابی جایگاهی مهم در نقد و پژوهش ادبی و هنری دارد، کمتر به‌عنوان فرایندی روشمند مورد بحث قرار گرفته است. پژوهش‌های زبان فارسی بیشتر متوجه شرح و معرفی مضمون آثار است تا بررسی فرایندها، روش‌ها و راهبردهای کشف و فهم مضمون. در مقاله حاضر، با تکیه بر نمونه‌هایی از نقد آثار ادبی و سینمایی، دو فرایند مستقیم و غیرمستقیم در مضمون‌یابی شناسایی و معرفی شده است. اولین و رایج‌ترین فرایند، مضمون را با تکیه بر نشانه‌های آشکار و معانی صریح متن به‌دست می‌آورد. سه مورد از این نشانه‌های آشکار عبارت است از: گفته‌های مستقیم متن، عناصر فابیولا و قراردادهای ادبی. این فرایند معمولاً مضمون‌هایی آشنا و بی‌نیاز از توجیه و تبیین ارائه می‌دهد. درمقابل، فرایند غیرمستقیم با تکیه بر معانی ضمنی و برساخته، به مضمون اثر دست می‌یابد. مهم‌ترین راهبردهای مورد استفاده در فرایند غیرمستقیم عبارت است از: مفاهیم نهفته در نظریه‌های ادبی، توجه به شگردهای فرمی، استخراج موتیف‌های غیرعینی، یا ترکیب این موارد. مضمون‌های به‌دست‌آمده از فرایند دوم به‌دلیل غرابت، به توجیه دقیق منتقد نیازمند است؛ توجیهاتی که نشانه آگاهی منتقد از راهبردهای مورد استفاده خود است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روش تحقیق ادبی
دریافت: 1400/3/8 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10
دریافت: 1400/3/8 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |