دوره 13، شماره 51 - ( 1399 )
جلد 13 شماره 51 صفحات 136-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ندا عظیمی* 
1، بهمن نامورمطلق2 ، حسن بلخاری قهی3 ، نسرین دخت خطاط4
1، بهمن نامورمطلق2 ، حسن بلخاری قهی3 ، نسرین دخت خطاط4
1- پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران ، nd.azimi@gmail.com
2- دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- استاد دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
2- دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3- استاد دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
چکیده: (2276 مشاهده)
فضای کربلا از دیرباز تا امروز بسیار متکثر و پویا بوده و به همین دلیل تصاویر ذهنی نویسندگان نیز از این فضا متکثر و پویاست. نقد جغرافیایی از رویکردهای جدید میان‌رشته‌ای است که به فضا به‌عنوان یکی از دستاوردهای مهم دوران پست‌مدرن توجه خاصی دارد. این نقد تعامل میان سوژه و فضا را درنظر می‌گیرد و از فضای جغرافیایی به فضای تخیلی در ادبیات گذر می‌کند. هدف اصلی این پژوهش مطالعۀ تأثیر رسوب‌گذاریِ فضا بر خوانش مخاطب از اشعار شاعران مورد مطالعه است. این رسوب‌گذاری فضا نیز بر اثر انباشتگی زمانی رخ می‌دهد و موجب می‌شود لایه‌های مختلف متنی در فضا و جغرافیا شکل بگیرد. بر این اساس، پژوهشگران با توجه به اصل فضا ـ زمانمندیِ نقد جغرافیاییِ وستفال، به‌دنبال کشف لایه‌های فضا ـ زمانیِ شکل‌دهندۀ فضای کربلا در این اشعار هستند. نتیجه حاکی از آن است که این لایه‌ها قابلیت معرفی فضا و هویت‌‌بخشی به شاعر را داشته و آن‌ها با ایجاد دیالکتیک بین خود و دیگری، هویت خود را آشکار و هویت دیگری را افشا می‌کنند. همچنین با توجه به اصل چندکانونگیِ وستفال که به نگاه‌های متفاوت ازجمله نگاه درون‌زاد، برون‌زاد و دگرزاد توجه دارد، در بررسی فضای کربلا نگاه شاعر مسیحی به‌عنوان نگاه برون‌زاد درمقابل نگاه شاعر مسلمان (نگاه درون‌زاد) درنظر گرفته شده است و تلاش می‌شود تا هم‌گرایی میان این سه شاعر مشخص شود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
نظریه ادبی
دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1399/6/29 | انتشار: 1399/6/10
دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1399/6/29 | انتشار: 1399/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |