دانشگاه پیام نور ساری
چکیده: (5884 مشاهده)
اسطورهها، رؤیاهای جمعی بشر؛ و نمادهای اساطیری ، زبانِ هنری و رازناکِ اسطورهها هستند که با پای نهادن به ساحت شعر، ایجازگونگی، فشردگی و ژرفایی معنایی آن را دوچندان میکنند. نمادها با ماهیت سیال، شکلپذیر و منعطفِ خود، به مقتضایِ شرایطِ زمان و مکان، قادرند مفاهیم و موضوعات عمیق و ریشهداری را به شیوهای جامع و گسترده آینگی کنند، از صورتی واحد، معانی و کاربردهای گوناگونی را ارائه دهند و با رویندگی و پویایی مداوم، تازگی و ماندگاریِ خود را استمرار ببخشند.
البتّه شاعران و هنرورانِ نمادگرا به فراخور پشتوانههای فرهنگی، دغدغههای ذهنی و نیازهای اصیل فردی و اجتماعی خود، ممکن است توجه و اقبال ویژهای به بهرهگیری از نمادهایی خاص در آثار هنریِ خویش از خود نشان دهند. نگارنده در این مقاله بر آن است تا ضمن پرداختن به مبانی تئوریک کاربرد نمادها و موضوعات مرتبط با آن، به گونهای محوری، مهمترین عوامل رویآوریِ شاعران به کاربستِ اسطورههای گیاهی و نمادهای نباتی را مورد پژوهش و مداقّه علمی و مستند قرار دهد و در این رهگذر نیم نگاهی هم به بازتاب مضامین و کاربردهایی از این دست در اساطیرِ اقوام و ملل گوناگون داشته باشد تا امکان مقایسه و تطبیق و تطابقی روشن و حقیقتنما فراهم شود.
نوع مقاله:
نظری |
موضوع مقاله:
نقد اسطوره ای دریافت: 1387/1/23 | پذیرش: 1387/3/23 | انتشار: 1387/3/25