جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای کافه


دوره ۱۵، شماره ۶۲ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده

تحلیل مضامین و شیوه‎های تبیین تقابل‎های دوگانه در متون ادبی، یکی از روش‎های نقد در رویکرد ساختارگرایانه است؛ و برخی معانی پنهان متن را آشکار یا تفسیر می‎کند. در این مقاله به بررسی تطبیقی تقابل‎های جنسیتی در دو رمان دهه شصت شمسی (باغ بلور و دل فولاد) با دو رمان دهه هشتاد شمسی (نگران نباش و کافه‎پیانو) پرداخته شده است. سطح بررسی تقابل‎ها، دو عنصر بنیادین روایت؛ یعنی رویداد و شخصیت‎پردازی است. از تحلیل کلی تقابل‎هایی که در پس نگاه جنسیتی متون مورد مطالعه وجود دارد، برمی‏آید: ۱-در رمان‏های دهۀ شصت، دوگانه‏های سنت/تجدد؛ تقید/آزادی؛ پاکدامنی/روسپی‎گری؛ و افسردگی/سرزندگی مشترک هستند؛ ۲-در رمان‎های دهه هشتاد، تقابل‎های امروز/گذشته؛ تجرد/تأهل؛ واقع‎گرایی/آرمان‎گرایی؛ جنسیت روانی/ جنسیت فیزیولوژیک نسبت به تقابل‎های دو رمان دهه شصت متفاوت است و البته دوگانه‏هایی مانند تقید/آزادی؛ سنت/تجدد؛ و سرزندگی/افسردگی در رمان‎های دو دهه مشترک است.
توحید تیموری،
دوره ۱۷، شماره ۶۵ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده

شهریار مندنی‏پور از نسل نویسندگان معاصری است که به تجربه‏گرایی در ساختار و فرم پرداخته است. برای همین، خواننده در داستان‏های او با فضاهایی مواجه است که درواقع ترکیبی از فضاهای مختلف و در عین‌حال ناهمگون می‏باشد. پرداخت به این نوع فضاها را به‌صورت نظری و گاه عملی می‏توان در رویکرد میشل فوکو مشاهده کرد که او آن‌ها را فضاهای هتروتوپیایی یا دگرسان می‏نامد. در همین راستا، این مطالعه به شرح این نوع فضاها در آرای فوکو و دیگر متفکران می‏پردازد که در این زمینه اندیشه ورزیده‏اند تا خواننده آگاهی عمیقی از فضاها به‌دست آورد. سپس مطالعه حاضر، جستاری به بحث این فضاها در آثار مندنی‏پور مومیا و عسل، ماه نیمروز، شرق بنفشه و آبی ماورای بحار می‏زند که از معدود نویسندگان ایرانی است که چنین تجربه‏ای در داستان‏نویسی داشته است. این مطالعه به این نتیجه‌گیری می‏رسد که مندنی‏پور با مطرح کردن چنین فضاهایی در داستان‏های خود به حقیقت مکتوم در ورای ساختار همگن تک فضایی اشاره دارد و چنین فضاهایی به شخصیت‏ها کمک می‏کنند از محدودیت‏های فضاهای همگن فراتر رفته و طرحی نو دراندازند.


صفحه ۱ از ۱