---

وزن شعر یکی از عناصر اساسی آن و عاملی بسیار مؤثر در خیال‌انگیزی کلام است. بی‌تردید، شاعر در قالبی ازپیش‌تعیین‌شده به سرودن نمی‌پردازد؛ بلکه همۀ عناصر به‌دنبال محتوا و هماهنگ با مضمون شعر به‌وجود می‌آیند. ناهماهنگی وزن و محتوا می‌تواند دلیلی بر کوششی و ساختگی بودن آن باشد. شعر کودک نیز دارای ساختاری‌ است که عناصر آن در کنار یکدیگر پدیدآورندۀ نظامی راستین‌اند و از میان شاعران کودک، کسانی موفق‌ترند که همۀ عناصر شعرشان متناسب با یکدیگر، به‌وجود‌آورندۀ آن نظام باشند. به‌منظور یافتن راز توفیق دو سرایندۀ بنام در حوزۀ شعر کودک و نوجوان، مصطفی رحماندوست و ناصر کشاورز، در حجم چشم‌گیری از اشعار آنان میزان هماهنگی وزن و محتوا بررسی شد و سرانجام مقایسه‌ای میان آن‌ها صورت گرفت. یکی از رمزهای توفیق این دو شاعر کودک، هماهنگی میان وزن و محتوای اشعارشان است؛ زیرا درصد زیادی از آن اشعار با توجه به نوع وزن و مضمون شعر، دارای این هماهنگی هستند.