جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای منیرو روانی پور
دوره ۲، شماره ۸ - ( ۶-۱۳۸۴ )
چکیده
در این مقاله مفاهیم و مبانی رئالیسم جادویی با توجه به دیدگاه منتقدان و صاحبنظران ادبی تعریف و تبیین شده و سپس رمان اهل غرق با توجه ویژگیها و مشخصههای رئالیسم جادویی تحلیل گردیده است.
اصطلاح رئالیسم جادویی و یا واقع گرایی جادویی شیوه نوینی در داستان نویسی معاصر است که در آن عناصر واقعیت و خیال در هم می آمیزند. حاصل این تلفیق اثری است که به هیچ کدام از عناصر اولیه سازنده اش شبیه نیست. در این شیوه، آمیزش دو عنصر واقعیت و خیال چنان استادانه انجام می گیرد که تمامی حوادث غیر واقعی و خیالی در بستر داستان، کاملاً حقیقی و طبیعی جلوه می کنند؛ به گونه ای که خواننده به سادگی آنها را می پذیرد. به زعم بسیاری از صاحبنظران، رئالیسم جادویی شاخه ای از مکتب رئالیسم است و نمی تواند یک مکتب ادبی مستقل محسوب شود، چرا که دارای ساختار و اصول بنیادین خاص و تازه ای نیست و به طور کلی با ضوابط مکتب رئالیسم هماهنگی دارد.
رمان اهل غرق یکی از شاخص ترین آثاری است که در کشور ما به شیوه رئالیسم جادویی مارکز به نگارش در آمده است، بیش از همه در شخصیت پردازی و فضاسازی تحت تأثیر این شیوه است. حضور عناصر وهمی و تخیلی از قبیل:پریان دریایی، غول زشت روی دریاها، نیمه انسانی بودن قهرمان اصلی داستان و … رمان را در زمره آثار رئالیستی جادویی جای داده است.نویسنده در تلفیق واقعیت و تخیل در بیشتر موارد به خوبی از عهده برآمده است، لیکن در برخی موارد با تفسیر و گزارش گونه کردن حوادث، از لحن قابل اعتماد آن می کاهد.
.
دوره ۷، شماره ۲۹ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده
این نوشتار میکوشد روش متنشناسیک نظریه دریافت را از دیدگاه آیزر در رمان «دل فولاد» (۱۳۶۹) نوشته منیرو روانی پور(۱۳۳۳) جستجو کند.
پیش خواست آغازین نوشتار این است که دریافته شود، خواندن این متن در سال انتشار آن، چه تفاوتهای معنایی را در مقایسه با خواندن آن در سالهای اخیر داراست. این پژوهش در مسیر ارزیابی رمان به این دستاورد رسیده است که غیر از مفهوم «جنگ»، که خوانش چیره سال (۱۳۶۹) بوده است، در سال(۱۳۸۹) میتوان ردپای معناهای دیگری را در این رمان دید. معناهایی مانند زن نویسنده، دیکتاتورهای فردی و عرفی جامعه، تاریخ قدرت و غیره. همچنین میتوان در لابهلای این رمان، «افق انتظار» جامعه را در این فاصله ۲۰ ساله بازنگری کرد.
جستار پیشرو بر پایه روش توصیفی-تحلیلی شکل گرفته و به شیوه تحقیق کتابخانهای انجام شده است. از آنجا که تاکنون با این شیوه به رمان «دل فولاد» پرداخته نشده، امید است این گزارش بتواند گامی در راه «معناآفرینی» و «خواننده محوری» بردارد.
صدف گلمرادی،
دوره ۸، شماره ۲۹ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
رمان تنها حوزهی آفرینش ادبی است که نه همچون علوم اجتماعی و فلسفه آلودۀ تعقل شده است و نه مانند شعر و افسانه یکسره حیاتی مستقل از زندگی عملی روزمرۀ انسان دارد و براین اساس دارای بیشترین ظرفیت برای بازنمایی زندگی انسان معاصر است. مقالهی حاضر به دنبال نقد جامعهشناسانه ی سرمایههای شخصیتهای زن در رمان دل فولاد نوشتهی منیرو روانیپور است. رهیافت نظری این مقاله ایدهی انواع سرمایهی پیر بوردیو جامعه شناس، مردم شناس و فیلسوف فرانسوی است. بوردیو بر این باور است.وی علاوه بر ایدهی مارکسیستی سرمایهی اقتصادی انواع دیگری از سرمایههای فرهنگی، اجتماعی و نمادین را نیز بر میشمرد. بنابراین در این مقاله در پرتو نظریه فوق انواع سرمایههای زنان، تولید، بازتولید و تبدیل آنها بررسی میگردد و با توجه به حجم و ترکیبی که زنان از این سرمایهها در اختیار دارند فرادستی یا فرودستی آنان در فضای اجتماعی نشان داده میشود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که سرمایهی اقتصادی زنان سیری منفی را سپری میکند، آنان درتولید و بازتولید سرمایهی نمادین با بحران ناباروری مواجهاند، سرمایهی اجتماعیشان نیز زخمخوردهی انواع کنترلهای اجتماعی و اشکال متفاوت خشونت است، تنها سرمایههای فرهنگی زنان است که در سطحی محدود ومنحصر روندی پویا را در دو سوی افقی و عمودی نشان میدهد.
دوره ۱۲، شماره ۵۰ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده
در این مقاله پس از تبیین جامعه شناسی رمان به بازنمایی انواع سرمایه زنان در داستان کوتاه کنیزو اثر منیرو روانی پور پرداخته می شود و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و روایت شناسی، این نتیجه به دست می آید که این داستان، بازتولید جایگاه فرودستی زنان را در میدانهای مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی آشکار می کند؛ به بازنمایی شیوه های گوناگون سرمایه های منفی و ضعف انواع سرمایه های زنان می پردازد؛ سوژه منفعل اقتصادی بودن زنان را نشان می دهد؛ سرمایه فرهنگی ناچیز آنان را بر ملا می کند؛ از روابط محدود و غیر مولد آنان به عنوان سرمایه اجتماعی ناکارآمد پرده برمی دارد و فقر سرمایه نمادین زنان را عیان می کند.
دوره ۱۵، شماره ۶۲ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش برآنیم تا با روش خوانش اکتشافی داستان «آبی ها» از منیرو روانی پور به این سوال پاسخ دهیم که تا چه اندازه در حوادث و رویدادهای این داستان - که در پیوند با باورهای بومی مردم جنوب است - ارتباط میان زنان و طبیعت را می توان ملاحظه کرد؟ تفاوت نگاه زنان و مردان در این داستان به طبیعت چیست؟ مبتنی بر این پژوهش، می توان گفت، منیروروانی پور با دغدغه های زنانه خود توانسته است در این داستان – و البته دیگر داستانهای خود- علاوه بر تاکید بر روی دوگانه زن و مرد، با مطرح ساختن موجودی افسانه ای مانند پری، به نوعی ارتباط نزدیک میان زن و طبیعت را نشان می دهد. زنان این داستان بر خلاف مردان فارغ از نگاه سودجویانه، نوعی رفتار مراقبتی و همدلانه با طبیعت دارند. روانی پور همچنین با تقسیم پریان به آبی ها و قرمزها، توانسته است چهره دو گانه طبیعت را نشان دهد. چهره ای که متناسب با رفتار انسانها (مردان) به یکباره تغییر میکند و زنان این تغییرات ناگهانی را بهتر درک می کنند.