جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای مطالعات بینارشتهای
زهرا رجبی،
دوره ۱۱، شماره ۴۳ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
گسترش مطالعات میان‌رشته‌ای در سال‌های اخیر سبب ایجاد تنوع در نگرش به مباحث ادبی به‌ویژه در زمینۀ نقد ادبی در ایران شده است. حال آنکه در این پژوهش‌ها توجه به استفاده از این ظرفیت‌های بینارشتهای برای شناخت دقیق‌تر و ایجاد تحول در سایر زمینه‌های ادبی، همچون بلاغت و زیبایی‌شناسی کلاسیک شعر فارسی، تاحد زیادی مغفول مانده است. ازاین‌رو پژوهش حاضر درصدد است به‌شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی به مبحث تلمیح در بلاغت بپردازد و این عنصر بلاغی را براساس رویکردهای مطالعاتی نوین بینارشتهای و نقد ادبی واکاوی و معرفی کند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که تلمیح، علی‌رغم سادگی ظاهری خود، یکی از پیچیده‌ترین و چندلایه‌ترین عناصر بلاغی است که می‌توان آن را با استفاده از دستاوردهای نوین رشته‌های مختلفی همچون زبان‌شناسی، نشانه‌شناسی، جامعه‌شناسی و برخی دیگر از نظریه‌ها و مباحث نقد و نظریه ادبی جدید بررسی و واکاوی کرد.
سمانه رفاهی، امیر نصری،
دوره ۱۲، شماره ۴۸ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده
پژوهش حاضر با رویکردی بینارشتهای به بررسی عناصر معماری در رمان محاکمه می‌پردازد. هریک از عناصر معماری در ساختمان برای هدف خاصی طراحی و جانمایی می‌شوند. استفاده از این عناصر به‌شیوۀ معمول باعث ایجاد آسایش برای کاربران بنا خواهد شد. کافکا در رمان محاکمه، با استفادههای پارادوکسیکال از این عناصر معماری و با نگاهی اکسپرسیونیستی، سعی در بیان مفاهیم مورد نظر خود دارد. اولین نکته‌ای که در این میان خودنمایی می‌کند، بیان مفهوم تناقض است. در این راستا در دنیای محاکمه حتی در، پنجره، دیوار، پله و سایر عناصر نیز کاربری‌های معمول خود را ازدست داده‌اند. مفهوم دیگری که کافکا به یاری این اجزا بیان می‌کند، بیگانگی و تنهایی است که در سراسر رمان محاکمه دیده می‌شود. گویی این عناصر معماری در درجۀ اول برای دیگران ساخته شده‌اند و این کاربری‌های معمول برای یوزف کا. دربرابر دیگران رنگ می‌بازد. این بیگانگی یادآور ابعاد مختلف زندگی خود کافکا است. آخرین و شاید مهم‌ترین مفهومی که کافکا به کمک عناصر معماری بیان می‌کند، تحت کنترل و سلطه بودن است که با ازمیان رفتن فضای خصوصی زندگی یوزف کا. پررنگ‌تر جلوه‌گر می‌شود.
