---

 

 
Mohammad Barzegar Khaleqi, PH.D.
Kolssom Qorbani Jooybari
 
Abstract:
This research analyzes the term “soul”, one of the magnificent secret codes in Shams’ sonnets; the eternal masterpiece created by Jalal-Eddin Mohammad Balkhi. Through using the diverse functions of ‘soul’ in this analysis, the variety of its meanings are perceived and the transcendental path of this concept is known. The perception of the different concepts of ‘soul’ takes place in three steps; in the first stage the lexical concept of soul is perceived through the relation existing among synonyms, antonyms and symmetry. In the second stage, the perception of the concept of ‘soul’ happens through its attributes and adjectives. And finally in the third stage the concept of ‘soul’ is perceived by figures of speech; simile, metaphor and symbol. The authors then have studied the concept of ‘soul’ throughout the great poetry book; making an attempt to elaborate and express the concealed concepts underlying it; trying to show how ‘soul’ goes beyond a mere lexical function and finally reaches a symbolic stage; while this study shows the concepts and traits of meanings it bears within each stage.
 
 

---

به زودی فرستاده خواهد شد. مطالعه آرایش واژگانی چه در دانش سنتی «معانی النحو» و چه در زبان شناسی معاصر اهمیت اساسی دارد؛ اما در زبان فارسی تاکنون تحقیق مستقلی بر آرایش واژگانی متون ادبی و تاثیر بلاغی آن انجام نشده است. این مقاله ابتدا جایگاه آرایش واژگانی در دستور و بلاغت را بررسی می کند و به نقد پیشینه تحقیقات معطوف به آن می پردازد. سپس کارکرد بلاغی آرایش واژگانی در تاریخ بیهقی را ذیل دو سرفصل پیش آیی و پس آیی عناصر اصلی و فرعی جمله بازمی نماید و با استناد به نمونه های آرایش واژگانی و رجوعِ همزمان به بافت موقعیتی و اقتضای حال، هنر بیهقی را در استفاده بلاغی از این هنرسازه نشان می دهد. برای تبیینی روشن تر از تاثیر این هنرسازه در تاریخ بیهقی، از متن سلجوقنامه ظهیری نیشابوری برای مقایسه استفاده می شود. بیهقی را می توان نقطه عطف بلاغت آرایش واژگانی به شمار آورد. او از آرایش واژگانی آزاد حداکثر بهره را برده است. انواع آرایش های نشان دار را می توان از تاریخ بیهقی استخراج کرد که غالباً کارکرد بلاغی دارند. برای مثال بیهقی همه عناصر جمله را بنا بر دلایلی که تنها با رجوع به بافت بیرونی متن آشکار می شود برای برجسته سازی در آغاز جمله قرار می دهد. برخلاف پیش آیی که بیشتر بر بافت موقعیتی اثر متکی است، پس آیی، غالبا با هدف تسهیل در پردازش جمله، تنظیم هارمونی خبری و نیز خلق ریتم رخ می دهد.