جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای سبزیان
سعید سبزیان،
دوره ۲، شماره ۷ - ( پاییز ۱۳۸۸ )
چکیده
سعید سبزیان،
دوره ۲، شماره ۷ - ( پاییز ۱۳۸۸ )
چکیده
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
موفقیت سازمان‌ها و شرکت‌ها تا حدود زیادی به نوآوری، مدیریت ایده‌ها و پیشنهادهای کارکنان ارتباط دارد. کاربردپذیری به‌عنوان معیاری کلیدی در ارزیابی نظام‌های سازمانی و منابع انسانی می‌تواند به مدیریت سازمان‌ها و دستیابی به عملکرد بهتر کمک فراوان نماید. این مقاله چارچوبی برای ارزیابی نظام‌های مدیریت ایده و پیشنهادها بر‌اساس کاربردپذیری در چهار نظام پیشنهادی ارائه داده است. این چهارچوب به‌صورت توصیفی – تحلیلی در سال ۱۳۹۲ چهار نوع سیستم پیشنهادی در شرکت گاز استان لرستان مورد مطالعه قرار گرفت. این ارزیابی نشان داد که قابل‌استفاده‌ترین نظام‌های پیشنهادها بالاترین نرخ مشارکت را دارند و کم استفاده‌ترین آنها کم‌ترین پیشنهادها را از سوی افراد جذب می‌کنند.
دوره ۴، شماره ۶ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
زبان فارسی بیش از هر فرهنگ و زبان دیگری بر زبان و فرهنگ عربی تأثیر گذاشته است. بررسی واژگان معرب از فارسی به عربی درده قاموس بزرگ«العین، جمهره اللغه، تهذیباللغه، الصحاح، المحکم، اساس البلاغه، المعرب، لسان العرب، تاج العروس و الألفاظ الفارسیهالمعربه»ودستهبندی انواع مختلف این واژگان نشان از غلبه فرهنگ فارسی نسبت به دیگر فرهنگهای تأثیرگذار بر فرهنگ عربی، آگاهی فرهنگنویسان به زبان و فرهنگ فارسی و غنای زبان و ادبیات فارسی بویژه در حوزههای شهری دارد. این پژوهش به ۱۷۰۵وامواژه بدون تکرار در این قاموسها دست یافته که آنها در این جستار به ۳۷دسته تقسیمشده است. اگر تکرار واژهها در نظر گرفته شود تعداد این وامواژهها به بیش از ۳۵۰۰ واژه میرسد. این پژوهش گوشهای از غنای فرهنگی و واژگانی زبان فارسی و فقر واژگانی و فرهنگی زبان عربی را به تصویر کشیده است. در این پژوهش با توجه به نقش برجسته واژه و زبان در تبادل فرهنگی به زاویه جدیدی از نفوذ فرهنگ و ادب ایرانی در ادب عربی اشاره شده است.
دوره ۴، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
در مجمعالأمثال میدانی، ۱۰۰۰ ضربالمثل عربی به نام «المولدون» ذکر شده است که در تعریف آنها گفتهاند: «امثالی که هویت عربی ندارند، در ادب عربی بیسابقهاند و از فرهنگهای دیگر به زبان عربی سرایت کردهاند»، میدانی دربارۀ هویت این امثال نظری نداده است؛ ولی از آنجا که به اعتقاد صاحب‌نظران، فرهنگ ایرانی تأثیر گستردهای در تکوین ادب عربی داشته است، اثبات خاستگاه ایرانی این امثال گامی در نمایاندن چهرۀ فرهنگی ایرانیان قبل از اسلام برمی‌دارد که در غبار حوادث تاریخی گم شده است. به همین سبب در چند پژوهش جداگانه تلاش شده است هویت ایرانی شماری از این امثال، از طریق بررسی مضامین و واژگان و ردیابی در آثار ایرانی مشخص شود. در این پژوهش از طریق تطبیق مضامین امثال مولد و داستانهای امثال ایرانی، تلاش کردهایم سرنخهایی از هویت ایرانی این امثال را نشان دهیم؛ زیرا در فرهنگ و ادب ایرانی داستانهایی دیده میشود که نتیجه آنها عیناً معادل ضربالمثل مولد است، به‌گونهای که تردیدی دربارۀ ریشه مشترک آنها نیست. با آنکه میدانی مدعی است که همۀ داستانهای مربوط به امثال را نقل کرده، هیچیک از داستانهای مورد استناد در این پژوهش را ذکر نکرده است و این نشان میدهد که این داستانها در ادب عربی، در روزگار میدانی شهرت نداشته است.
وجود این داستانها در فرهنگ و ادب فارسی قراینی است که آبشخور برخی از امثال عربی را در فرهنگ ایرانیان نشان میدهد.
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۲۹ )
چکیده
ان أقدم نص أدبی غیر شیعی قام بجمع کلمات الإمام علی (ع) هو کتاب (مائه کلمه من کلمات علی (ع) ) للجاحظ (المتوفی ۲۵۵ ﻫ) حیث یحتوی هذا الکتاب علی ۱۰۰ حکمه من حکم الامام علی (ع).
وفق هذه الدراسه ۵۹ حکمه من هذه الحکم المائه قد جاءت بعد الجاحظ فی النصوص الادبیه المختلفه دون أی أثر او اسم علی (ع) و هذا الغیض من الفیض یدل علی تسامح او تقصیر ظاهر قد ارتکبه بعض الادباء فی انتساب هذه الکلمات.
یبدو ان للثعالبی مع قدم زمانه دور أساسی فی هذا الانحراف الفکری لانه نقل ۱۷ حکمه من الحکم المذکوره فی کتبه المختلفه دون أی اشاره الی صاحبه علی (ع) و بعض الاحیان قد نسب الحکمه الی آخرین رغم انه نقل هذه الکلمات عن الامام علی (ع) فی کتابه (الاعجاز و الایجاز).
کذلک نری ۱۳ حکمه من الحکم المذکوره قد نقلت عن (ابن المعتز) و هذا أمر مستحیل بسبب تقدم الجاحظ علی ابن المعتز زمانیا. وفی عصرنا هذا وجدنا ۱۸ حکمه من الحکم المذکوره قد لبست لباس المثل العربی فی مجمع الامثال وفرائد الادب. هذا التسامح او التقصیر الظاهر للعیان ولا مبرر له یدل علی بعض الاسباب والسرائر و الدوافع فی انتساب بعض کلمات الامام علی (ع) الی الآخرین.
