جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای سبزعلیپور
دوره ۵، شماره ۴ - ( شماره ۴ (پیاپی ۲۰)- ۱۳۹۳ )
چکیده
زبان تاتی از جمله زبانهایی است که از میان شیوههای رایج در بین زبانهای جهان برای نمایش روابط دستوری، از شیوه «حالتنمایی» و «نشاندار کردن وابستهها» در کنار شیوههای دیگری همچون «مطابقه» استفاده میکند. این زبان یکی از زبانهای ایرانی شمال غربی است که گونههای مختلف آن در برخی روستاها و شهرهای استانهای اردبیل، قزوین، زنجان و گیلان به صورت جزیرههای زبانی به حیات خود ادامه میدهند. گونه مورد بررسی در این مقاله، دروی (dərav-i) تاتی مورد تکلم در روستای درو، از توابع شاهرود خلخال است. هدف از این پژوهش، بررسی نظام حالتنمایی در این گونه است. با وجود ویژگیهای کهن این گونه زبانی، تاکنون تحقیقی در مورد نظام حالتنمایی آن انجام نشده است؛ درحالیکه این گونه، به علت مهاجرت بسیار زیاد نسل جوان به شهرهای اطراف و عدم انتقال به نسل بعدی، از زبانهایی است که بسیار در معرض خطر فراموشی قرار دارد.
دوره ۵، شماره ۱۴ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
دوبیتیها نوعی از ادبیات عامه است که در سراسر کشور با نامهای مختلف پراکندهاند. گستره این ابیات بسیار وسیع است؛ اما عظمت ادب فارسی بر آن سایه انداخته و تا حال کمتر از ادب رسمی فارسی بدان پرداختهاند. برخی از اشعار دوبیتیها هنگام کار خوانده میشود. آنچه در این مقاله معرفی شده، اشعار گیلکی کار شالیزار و بررسی برخی از مضمونهای پربسامد آن است. در استان گیلان، زنان هنگام کار شالیزار شعرهای بسیاری میخوانند. برای این کار نخست پیکرهای (بیش از دویست قطعه شعر) به روش میدانی جمعآوری و در مرحلۀ بعد از نظر موضوعی تحلیل شدهاند. شعر مربوط به کار و شعر عاشقانه از مضمونهایی هستند که در ببیشتر اشعار تکرار میشوند. در این مقاله ضمن بررسی شعر کار در سه بخش کلی، مضمونهای شعر کار گیلکی بررسی شدهاند. شعرهای مربوط به شالیزار، باغبانی، چوپانی، ماهیگیری، چارواداری، و ... از شعرهای کار گیلکی بررسیشده در این مقاله هستند.
جهاندوست سبزعلیپور،
دوره ۶، شماره ۲۲ - ( تابستان ۱۳۹۲ )
چکیده
اسطوره¬های سراسر دنیا شباهت¬های زیادی با هم دارند و بدان¬خاطر، همه یا اغلب اساطیر جهان را می¬توان ذیل چند الگو جمع و طبقه¬بندی کرد. آیین¬های رایج در جامعه از جملۀ حوزه¬هایی¬اند که در آنها می¬توان به دنبال اسطوره¬ها گشت، و بعد از شناختِ جنبه¬های اساطیری، آنها را با هم مقایسه کرد. آیین¬های نوروزی ایران، که شکلهای مختلفی در سراسر کشور دارند، رسوباتی از چندین اسطوره در خود نهان دارند که یکی از آنها اسطورۀ باروری و ایزد نباتی است. این اسطوره در ایران نمودهای بسیاری دارد که سیاوش یکی از آنهاست. این مقاله بر آن است که در آیین عروس¬گولی گیلانی، نشانه¬ها و عناصری وجود دارد که در اسطوره¬های باروری سایر ملل گزارش شده است، یعنی این نشانه¬ها احتمال این را که عروس¬گولی یک اسطورۀ باروری است، تقویت می¬کند و آن را شایستۀ بررسی بیشتری می-داند. در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی اسطورۀ باروری، و آیین عروس¬گولی در ایران، دو نمونه مصری و یونانی اسطورۀ باروری و یک نمونۀ عروس¬گولی غیرگیلانی با عروس¬گولی گیلانی مقایسه شود. نشانه¬شناسی اسطورۀ باروری و عروس گولی، تطبیق و بررسی نشانه¬ها با هم، ذکر ویژگی¬های ایزد نبات در اساطیر ایرانی، و مقایسه عروس¬گولی با رپیهوین و سیاوش از قسمت¬های دیگر مقاله است.
دوره ۱۰، شماره ۴۸ - ( بهمن و اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده
ادبیّات عامّۀ ایران، میراث کهنی از عامۀ مردم است که غالباً شفاهی است و از جهت ساختار و محتوا با ادبیّات فارسی تفاوتهایی دارد. در مناطق تاتزبان شاهرود خلخال اشعار عامّهای به چشم میخورند که از زمانهای قدیم در این منطقه رایج بودهاند. این ترانهها و دوبیتیها امروزه رو به فراموشی گذاشتهاند. ساختار دوبیتیهای تاتی شبیه دوبیتیهای مناطق دیگر ایران است. موضوعات این ترانهها نشانگر دغدغههای مردمانی است که سرایندۀ آنها هستند و سالها با آنها زندگی کردهاند.پرسش اصلی این تحقیق آن است که تحلیل موضوعی ترانههای عامّه تاتی خلخال ما را به چه نکات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در این منطقه میرساند؟ این ترانهها به روش میدانی گردآوری شدهاند. نتیجه تحقیق نشان میدهد اشعار عامّه، سندی برای بازشناسی آیینها، روحیات مردم، وقایع سیاسی ـ اجتماعی و دغدغههای اقتصادی مردم هر منطقه است.