جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای داودی مقدم


دوره ۴، شماره ۱ - ( شماره ۱ (پیاپی ۱۳)- ۱۳۹۲ )
چکیده

نشانه- معنا شناسی یکی از ابزارهای علمی تحلیل نظام های گفتمانی است که سازکارهای شکل گیری و تولید معنا را در متون بررسی و مطالعه می کند. در نشانه- معناشناسی با عبور از نشانه شناسی ساخت گرای محض به نشانه شناسی پدیدار شناسی و نشان دادن مسیر حرکت نشانه ها به نشانه های استعلایی، عوامل معرفت شناسانه آثار فرصت بروز و ظهور بیشتری می یابد. شعر «عقاب» از پرویز ناتل خانلری و «آرش کمان گیر» از سیاوش کسرایی، اشعاری روایت محور هستند که به دلیل در برداشتن ماهیت های شوشی و کنشی گوناگون و پروراندن کنش های ارزش آفرین و اسطوره ساز در نهایت داستان، ویژگی های یک روایت را دارند و از این جهت، برای بررسی و تجزیه و تحلیل نشانه- معنا شناختی گفتمان های حاکم بر آن ها ارزشمند و درخور توجه هستند. در ابتدا و میانه این دو داستان، نظام های گفتمانی تجویزی و القایی یا تعاملی شناختی جریان دارد. در ادامه، به دنبال گفت وگوها و پدیداری روایت های تعاملی، دو نظام ارزشی شکل می گیرد که از چالش میان آن ها دینامیک معنایی گفتمان تأمین می شود و به نظام تنشی می انجامد که براساس دو ارزش گستره ای و فشاره ای قابل تبیین است. این پژوهش ضمن تحلیل انواع نظام های گفتمانی مانند نظام گفتمانی تجویزی، القایی و رخدادی در این دو شعر، به بررسی این متون ازدیدگاه نظریات تقابلی گرمس و مربع معنا و گذر از مربع معنایی به فرایند تنشی می پردازد و درپی پاسخ به این پرسش است که شعر روایی فارسی تا چه حد ظرفیت تحلیل نظام های گفتمانی را داراست.  

دوره ۱۱، شماره ۴۴ - ( تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده

با مطالعه و تأمل در اشعار پست مدرن دریافته می­شود که بسیاری از­ ویژگیهای سبک یا فن گروتسک در این نوع شعر جریان دارد. این نوشتار در پی معرفی کوتاهی از جریان شعر پست مدرن و سبک گروتسک به بیان شباهتهای این دو و تحلیل کاربردی ویژگیهای گروتسک در شعر پست مدرن می­پردازد. شیوۀ تحقیق به روش تحلیل محتواست. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که جریان شعر پست مدرن و مضامین آن در موارد فراوانی با موضوعات و اهداف فن گروتسک همسویی دارد که این شباهت و اشتراک هم می­تواند در ذات این آثار به دلیل ویژگی هجوگونه و عصیانگرانه مورد بررسی قرار گیرد و هم ناشی از جریان پست مدرنیزم باشد که ادبیات امروز جهان را تحت تأثیر قرار داده است.
 

 
مهدی لونی، پرویز اقبالی، فریده داودی مقدم،
دوره ۱۵، شماره ۵۸ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده

نبرد خیر و شر یکی از بن‏مایه‏‏های اصلی شاهنامه است. بن‏مایه‏ها به‌سبب خاصیت تکرار‏شوندگی و تشخص‏یافتگی در شبکه‏های تصویری و رواییِ متن، نقش شاخص و پایه‏ای دارند، به همین جهت، در اضافه‏ کردن لایه‏های معنایی به متن، یاری می‏رسانند. عرصۀ رویارویی خیر و شر در شاهنامه و ادب حماسی به زندگی اجتماعی انسان‏ها وارد‏ شده و به‌شکل داستان‏های حماسی و پهلوانی و در قالب بن‏مایه‏ها در متن، پدیدار می‏شود. در فرایند تصویرسازی متن، بن‏مایه‏ها، دستمایۀ نگارگر، جهت تولید تصویر می‏شوند و عناصرِ تصویری، مطابق با بن‏مایه‏های به‌کار‏رفته در متن ادبی، در ترکیب‏بندی قرار می‌گیرند و کارکرد نماد و نشانه را می‏یابند. پرداختن به این مسئله که در فرایند تصویرسازی یک روایت حماسی، بن‏مایه‏های ادبی چه نقشی در شکل‏دهی به روایتِ تصویری دارند، از مسائل مطرح‌شده در این جستار است. این پژوهش به دنبال یافتن پاسخ به این سؤال است که نقشِ بن‏مایه‏هایِ ادبی خان هفتم رستم در تصویر‏سازی نگاره‏های مصور‏شده و تبدیل متن شاهنامه به متنِ تصویری چیست؟ و نگارگر از چه شگردهایی جهت ظهور و بروز این بن‏مایه‏ها در تصویر، بهره‏ برده ‏است؟ این پژوهش با ماهیت تحقیق کیفی و با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، انجام خواهد ‏شد و شیوۀ گردآوری اطلاعات به‌صورت اسنادی و کتابخانه‏ای خواهد ‏بود. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که نمادها و نشانه‏های تصویری در نگاره‏ها، هم‏راستا با ظهور و بروز بن‏مایه در متن آشکار می‏شوند. این ترجمان تصویری از متن ادبی سبب می‏شود که نگارگران در ترکیب‏بندی و پلان‏بندی اثر، براساس اولویت استفاده از بن‏مایه‏های به‌کار‏رفته در پی‌رنگ ادبی، از این عناصر استفاده کنند.
 


دوره ۲۰، شماره ۷۹ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده

این پژوهش بر آن است که به روش توصیفی-تحلیلی به واکاوی بنمایه­ها در شعر زنان با موضوع دفاع مقدس بپردازد. انتخاب شعر زنان و بویژه زنانی که با وجود نبوغ شعری فراوان و آثار متعدد شعری در عرصۀ انقلاب و دفاع مقدس کمتر شناخته شده­اند برای این است که ضمن نمایش برخی دیدگاههای زنانه در کاربرد بنمایه‌ها، فراگیری کاربرد و تشخص جریان‌سازی آنها در عرصۀ دفاع مقدس نشان داده شود. نتایج پژوهش، حاکی از تأثیر شگرف مفاهیم ارزشی دفاع مقدس و عناصر و وقایع شاخص آن بر ذهن شاعران و تجلی آنها در قالب بنمایه­هایی است که نمودار ابعاد فکری و احساسات و عواطف زنانی پرشور و صاحب اندیشه است. هم‌چنین از رهاورد این پژوهش دریافت می­شود که در اشعار این نوع، بنمایه­هایی پدید آمده­ که منحصر به پدیدۀ دفاع مقدس است و به دلیل بسامد کاربرد، روایتگری واقعی، تشخص تاریخی، ژرفای کهن‌الگویی و کارکرد نمادین­ آنها تا همیشه در ادب فارسی باقی خواهد ماند.

صفحه ۱ از ۱