جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای حسین پناهی

فردین حسین پناهی،
دوره ۱۶، شماره ۶۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده

«قصه‌های پریان» از گونه‌های معروف روایی و ادبی جهان محسوب می‌شوند. گستردگی جهانیِ این قصه‌ها چنان است که رسیدن به قطعیتی متقن و جامع درباره خاستگاه قصه‌های پریان را با چالش‌ها و دشواری‌های بسیاری همراه کرده‌است، چنان‌که دیدگاه‌های مطرح در این زمینه نیز با چالش‌ها و خلل‌های متعددی روبه‌رو هستند. رواج گسترده این قصه‌ها در فرهنگ‌های هندواروپایی، و وجود الگوها، عناصر و کارکردهای روایی مشابه در این قصه‌ها نیز مسائل دیگری است که ضرورت پژوهش برای تبیین خاستگاه‌های تاریخی و رواییِ قصه‌های پریان را نشان می‌دهد. در این مقاله به منظور واکاوی خاستگاه‌های روایی و تاریخی شکل‌گیری قصه‌های پریان؛ مسئله رواج و انتشار باستانیِ این قصه‌ها در فرهنگ‌های هندواروپایی؛ کارکردهای آیینی و معرفتی این قصه‌ها در این فرهنگ‌ها، و ارتباط آن با بنیان‌های فرهنگی و آیینیِ اقوام هندواروپایی، با تکیه بر شواهد روایی، آیینی و اسطوره‌شناختی، به بررسی و تحلیل خاستگاه‌های شکل‌گیری قصه‌های پریان می‌پردازیم. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که خاستگاه اولیه شکل‌گیری قصه‌های پریان به «هزاره دوم پیش از میلاد»؛ یعنی به دوره مواجهه اقوام هندواروپایی در ایران، آسیای صغیر و اروپا با فرهنگ‌ها و آیین‌های بومیِ سرزمین‌های مقصدِ مهاجرتشان بازمی‌گردد، چنان‌که نظام روایی و معرفت‌شناختی مشترکی در این قصه‌ها دیده می‌شود که کارکردی آموزشی ـ تربیتی با رویکرد سیاسی ـ ایدئولوژیک برای مخاطبانشان داشته‌اند و در ارتباط با نوع مخاطب خردسال یا بزرگ‌سال نیز شکل و کارکرد روایی و فرهنگیِ خاصّ خود را داشته‌اند و استمرار بلندمدت و باستانی این قصه‌ها نیز منشأ شکل‌گیری روایت‌هایی چون برون‌همسری بوده‌ است.


دوره ۱۷، شماره ۱۰۲ - ( مرداد ۱۳۹۹ )
چکیده

ویژگی‌های شیمیایی (رطوبت، pH، اسیدیته، قندهای احیاءکننده، ساکارز، خاکستر، نسبت فروکتوز به گلوکز، هدایت الکتریکی و هیدروکسی متیل فورفورال)، بیوشیمیایی (فعالیت دیاستازی، فنل کل و فعالیت ضد اکسایشی)، فیزیکی (ویسکوزیته و رنگ) و حسی (رنگ، عطر و بو، طعم، بافت و پذیرش کلی) ۱۰۸ نمونه عسل سه شهرستان سنندج، سقز و قروه استان کردستان بررسی و با استاندارد ملی ایران مقایسه شد. عسل شهرستان سقز نسبت به عسل شهرستانهای سنندج و قروه، بیشترین ویسکوزیته (۰۳۵/۹۳ پاسکال ثانیه)، pH (معادل ۱۵/۴)، خاکستر (۱۰۷/۰ درصد)، ساکارز (۸۶/۱ درصد)، نسبت فروکتوز به گلوکز (۲۶/۱)، هدایت الکتریکی (۳۶/۰ میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر)، هیدروکسی متیل فورفورال (۲۶/۹ میلی‌گرم در کیلوگرم عسل) و تیرگی (۳۲=L) و کمترین اسیدیته (۲۲/۲۵ میلی‌اکی والان در کیلوگرم عسل)، رطوبت (۹۶/۱۳درصد)، فعالیت دیاستازی (۳/۱۱ واحد دیاستاز)، ترکیبات فنلی (۳۶/۴۸ میلی گرم اسید گالیک در ۱۰۰ گرم عسل)، فعالیت ضد اکسایشی (۶۹/۵۸ درصد) و  قند‌های احیاء کننده (۹/۷۴ درصد) را نشان داد (p <۰,۰۵). عسل شهرستان سنندج در مقایسه با بقیه، بیشترین قندهای احیاءکننده (۰۹/۷۹ درصد)، رطوبت (۴۲/۱۴درصد)، اسیدیته (۳۵/۲۹ میلی اکی‌والان در کیلوگرم عسل)، فعالیت دیاستازی (۲۶/۱۵ واحد دیاستاز) و کمترین ساکارز (۱/۱ درصد)، ویسکوزیته (۸۳۷/۶۰ پاسکال ثانیه)، pH (معادل ۸۷/۳)، خاکستر(۰۹۵/۰ درصد)، نسبت فروکتوز به گلوکز (۱۶/۱)، هدایت الکتریکی (۲۲/۰ میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر)، هیدروکسی متیل فورفورال (۶۳/۵ میلی‌گرم در کیلوگرم عسل)، ترکیبات فنلی (۲۲/۳۴ میلی گرم اسید گالیک در ۱۰۰ گرم عسل)، فعالیت ضد‌اکسایشی (۲۳/۴۱ درصد) و تیرگی (۴۶=L)  را داشت (p <۰,۰۵). همچنین عسل سقز، قروه و سنندج به ترتیب بالاترین امتیاز ویژگی‌های حسی را از ارزیاب‌ها دریافت نمودند (p <۰,۰۵). با توجه به اینکه عسل شهرستان‌های سنندج، سقز و قروه استان کردستان از نظر خواص فیزیکوشیمیایی در محدوده استاندارد ایران و کدکس قرار داشت، لذا می‌توان کیفیت عسل این مناطق را به عنوان عسل استاندارد و مطلوب مورد تایید قرار داد.


 

صفحه ۱ از ۱