دوره ۳، شماره ۱۰ - ( ۱۳۸۹ )                   جلد ۳ شماره ۱۰ صفحات ۱۱۴-۹۱ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.20080360.1389.3.0.16.4

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
behnam M. Study of conceptual metaphor of Light in the Divan-e-Shams. LCQ 2010; 3 (10) :91-114
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-6901-fa.html
بهنام مینا. بررسی استعاره مفهومی نور در دیوان شمس. نقد ادبی. ۱۳۸۹; ۳ (۱۰) :۹۱-۱۱۴

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-۲۹-۶۹۰۱-fa.html

بررسی استعاره مفهومی نور در دیوان شمس
مینا بهنام*
خراسان رضوی. مشهد. دانشگاه فردوسی. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. گروه زبان و ادبیات فارسی
چکیده:   (۷۳۵۹ مشاهده)
در این مقاله با استفاده از نظریه شناختی استعاره معاصر، کارکردهای استعاره نور و خوشه های تصویری مرتبط بدان یعنی خورشید، آفتاب، شمع، چراغ و... در غزل های مولوی تبیین می شود. از رهگذر بررسی نور در دیوان شمس در می یابیم که شناخت و معرفت مقوله ای بصری است و به عنوان انگاره استعاری اولیه در ژرف ساخت این اثر نمودار می شود؛ مولوی با توجه به این انگاره و انگاره ثانوی«جهان غیب، نور است»، نور را به مثابه خدا، انسان کامل، مکان، خوراک و شراب، وجود،هدایت و امید و نیز وسیله ای برای تبیین مقوله فنا و بقا بر شمرده است. این انگاره های استعاری بستری مناسب برای تحلیل و تبیین مقولات انتزاعی مورد نظر مولوی محسوب می شود و انسجام درون متنی غزل ها را در پرتو ایده ای واحد و انگاره ای نخستین به تصویر می کشد. واژه های کلیدی: نور، مولوی، استعاره مفهومی، انگاره، کلان استعاره
واژه‌های کلیدی: مولوی، واژه های کلیدی: نور، استعاره مفهومی، انگاره، کلان استعاره
متن کامل [PDF 258 kb]   (۱۱۸۶۷ دریافت)    

دریافت: 1388/11/19 | پذیرش: 1389/3/22 | انتشار: 1390/1/24
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.