جستجو در:
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۱۳۹۸ )
جلد ۱۲ شماره ۴۶ صفحات ۶۸-۴۹ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poornamdarian T, Javaherian M S. Metalepsis of topic and illustration. LCQ 2019; 12 (46) :49-68
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-35092-fa.html
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-35092-fa.html
پورنامداریان تقی، جواهریان محمد سامان. مرزشکنی خیال و خبر. نقد ادبی. ۱۳۹۸; ۱۲ (۴۶) :۴۹-۶۸
۱- استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
۲- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ،m.saman.javaherian@gmail.com
۲- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ،
چکیده: (۷۲۴۸ مشاهده)
در روایت‌شناسی، مرزشکنی به شگردی اطلاق می‌شود که در آن ارتباطی غیرطبیعی میان سطوح مختلف روایت برقرار می‌شود. رابطه طبیعی بین سطوح روایت، روایتگری است؛ یعنی شخصیت یک سطح راوی سطح دیگر می‌شود. با الهام از مرزشکنی روایی می‌توان شگردی بلاغی را نام‌گذاری کرد که سابقه‌ای طولانی در شعر فارسی دارد. هر ایماژ متشکل از دو جزء است. می‌توان جزئی را که مقصود اصلی شاعر یا گوینده دربردارد، خبر و جزئی را که برای مقایسه و آراستن می‌آید، خیال نامید. در مواردی که ایماژهای مختلف و مرتبط در کنار هم می‌آیند، دو سطح متمایز خیال و خبر قابل تشخیص است. رابطه طبیعی میان این دو سطح مشابهت است و هر رابطه غیرطبیعی دیگری نوعی مرزشکنی ایجاد می‌کند که می‌توان آن را مرزشکنی خیال و خبر دانست. در مرزشکنی خیال و خبر، همچون مرزشکنی روایی، همواره نوعی تناقض منطقی دیده می‌شود. همچنین تأثیر این دو نوع مرزشکنی نیز مشابه است و می‌تواند شوخ‌طبعانه، وهم‌انگیز یا ترکیبی از هر دو باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |