دوره ۱۱، شماره ۴۲ - ( ۱۳۹۷ )                   جلد ۱۱ شماره ۴۲ صفحات ۲۸-۷ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.20080360.1397.11.42.7.5

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
بالو فرزاد، حق جو سیاوش. داستان «موسی و شبان» نمونه‌ای عینی از تحقق امتزاج افق‌ها در تلقی گادامری . نقد ادبی. ۱۳۹۷; ۱۱ (۴۲) :۷-۲۸

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-۲۹-۲۹۱۷۵-fa.html

داستان «موسی و شبان» نمونه‌ای عینی از تحقق امتزاج افق‌ها در تلقی گادامری
فرزاد بالو*۱، سیاوش حق جو۱
۱- دانشگاه مازندران
چکیده:   (۷۰۰۸ مشاهده)
گادامر، بنیاد فهم را امتزاج افق مفسر و افق متن می­داند و  بر این اساس، به تبیین واقعه فهم و چگونگی آمیزش افق­ها می­پردازد. طُرفه اینکه تحقق چنین مفهومی را به­طور عینی و مصداقی در داستان «موسی و شبان» در مثنوی شاهد هستیم. مولانا که کانون فهم خود را از خدا، آمیزش افق اهل تشبیه و اهل تنزیه قرار می­دهد، برای تعلیم و عینیت­بخشی به چنین تلقی و تفسیری، داستان «موسی و شبان» را می­آفریند. در این داستان، موسی و شبان به‌مثابه مفسری، تلقی خاصی از خدا دارند که متأثر از کتاب و سنت و با توجه به موقعیت هرمنوتیکی آن‌هاست؛ چنان­که در آغاز داستان، خداشناسی موسی در قالب اهل شریعت و تنزیه ظاهر می‌شود و درمقابل، تجربه و درک شبان از خدا متناسب با تلقی اهل تشبیه  آشکار می­گردد. این‌چنین در آغاز داستان، موسی و شبان هریک در افق خود محصورند. اما در ادامه از طرفی مواجهه  مؤاخذه­گرایانه موسی با شبان و از سوی دیگر عتاب خداوند با موسی، هم شبان و هم موسی را در موقعیت هرمنوتیکی تازه­ای قرار می­دهد؛ به‌گونه­ای که هر دو درنهایت جمع دو افق تشبیه و تنزیه را به حقیقت نزدیک­تر می­یابند.
 
واژه‌های کلیدی: مولوی، گادامر، مثنوی مولوی، موسی، شبان، آمیزش افق‌ها
متن کامل [PDF 650 kb]   (۲۶۴۸ دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بلاغت
دریافت: 1397/10/7 | پذیرش: 1397/10/9 | انتشار: 1397/10/18
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.