دوره 9، شماره 34 - ( 1395 )                   جلد 9 شماره 34 صفحات 189-157 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Waezzadeh A. The Morphology and Typology of Persian Love Stories. LCQ 2016; 9 (34) :157-189
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7579-fa.html
واعظ زاده عباس. رده‌بندی داستانهای عاشقانۀ فارسی. نقد ادبی. 1395; 9 (34) :157-189

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7579-fa.html


استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند
چکیده:   (8614 مشاهده)
داستان عاشقانه یکی از انواع ادبی دیرینه و پرطرفدارِ ادب فارسی است. هدف این مقاله بازشناخت این نوع ادبی کهن و محبوب است. برای این منظور از ریخت شناسی، که یکی از ابزارهای دانش گونه شناسی در شناخت انواع ادبیِ روایی است، بهره گرفته شده است. در این مقاله با ریخت شناسی بیست و دو منظومۀ عاشقانه ـ به عنوان شکل غالب و مقبول داستان عاشقانه در ادبیات فارسی ـ به شناسایی خویشکاری ها، شخصیت ها، الگوی روایی و طبقه بندی داستان های عاشقانه پرداخته ایم و نهایتاً داستان عاشقانه را به مثابۀ یک گونۀ ادبی فارسی، روایتی دارای یک صحنۀ آغازین و بیست و دو خویشکاری دانسته ایم که پنج شخصیت اصلی در آن ایفای نقش می کنند و از یک الگویِ ـ تقریباً ـ واحدِ روایی پیروی می کند. این گونۀ ادبی با توجه به دو معیار حضور/ عدم حضور خویشکاری «رفع مانع» و شیوۀ پایان-بندی (فرایند خویشکاری های پایانی)، دارای سه الگوی روایی فرعی یا سه زیرگونۀ داستان عاشقانۀ مادی، داستان عاشقانۀ معنوی و داستان عاشقانۀ مادی- معنوی است.
متن کامل [PDF 567 kb]   (3184 دریافت)    
نوع مقاله: نقد عملی | موضوع مقاله: ادبیات عامیانه
دریافت: 1395/1/22 | پذیرش: 1395/4/27 | انتشار: 1395/6/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.