دوره 1، شماره 3 - ( 1387 )                   جلد 1 شماره 3 صفحات 135-109 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rhetorical Deconstruction:Function of Tropes in Breaking and Deconstructing Texts. LCQ 2008; 1 (3) :109-135
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-6685-fa.html
فتوحی رودمعجنی محمود. ساخت‌شکنی بلاغی نقش صناعات بلاغی در شکست و واسازی متن. نقد ادبی. 1387; 1 (3) :109-135

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-6685-fa.html


دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (9897 مشاهده)
اثر ادبی تأویل پذیر و چندمعناست. این ویژگی تا حدود زیادی مولود زبان مجازی و صناعات بیانی متن است. این مقاله می کوشد تا نقش زبان مجازی و صناعات ادبی را در شکستن ساختار عادی زبان، تعلیق معنای قطعی، و واسازی متن ادبی بررسی کند. برای این منظور، صناعات معنوی را بر اساس نقشی که در ابهام آفرینی و فاصله گذاری میان متن ادبی و زبان قراردادی ایفا می کنند از مجاز مرسل تا پارادوکس رده بندی می کند. پس از بحث درباره نقش هر یک از آن ها در تکثر معانی و ابهام متن، به این نتیجه می رسد که ماندگاری و پویایی متن در تاریخ، مرهون ابهام و تأویل پذیری حاصل از مجازها و صناعات بلاغی آن است. زبان مجازی، ذاتاً ساخت شکن است؛ زیرا نخست با تغییر گونه بیان، معنای متفاوتی را پیشنهاد می کند و در مرحله دوم امکان قطعیت معنای پیشنهادی را رد، و آن معنای قطعی را انکار می کند. بنا براین، متن ادبی در جریان خوانش های مختلف از طریق پنهان سازی و تعلیق معنا، پیوسته در کار شکستن ساختار خویش و بازسازی آن است و از رهگذر همین تفاوت و تعلیق، قابلیت گفت وگو با تاریخ و نسل های مختلف را می یابد.
متن کامل [PDF 322 kb]   (3678 دریافت)    

دریافت: 1389/9/8 | پذیرش: 1387/7/6 | انتشار: 1389/9/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.