رسائل سعدی، به شش نوشتار مجزا اطلاق می‌شود که معمولا در کلیات شیخ به چاپ می‌رسند و همگی به نثر نوشته شده‌اند. از زمان اولین تلاشها برای چاپ نسخۀ مصحح علمی کلیات سعدی، پرسش از انتساب این رسائل موضوعی مهم بوده است. محققان مختلف نیز به سهم خود به این موضوع پرداخته و پاسخ‌هایی به آن ارائه کرده‌اند. در این مقاله قصد بر اینست که با استفاده از روشهای سبک‌سنجی و انتساب تالیف، مبتنی بر تحلیلی کمّی، با مقایسۀ این رسائل و گلستان، پاسخی برای پرسش انتساب این رسائل ارائه کنیم. در این مقاله، با استفاده از دو نوع تحلیل مبتنی بر دو شاخص متفاوت، تلاش شده تا پاسخی دقیق به مساله ارائه شود. روش اول استفاده از منحنی‌های خصیصه‌نمای مندنهال است. روش دوم استفاده از الگوئی برای توصیف کمّی شاخص تکرار واژگان در متن است. نتیجۀ حاصل به طورکلی با حدس فروغی دربارۀ انتساب این رسائل هماهنگ است. سه رساله (نصیحه الملوک، عقل و عشق، و انکیانو) به قلم خود سعدی هستند. تقریرات ثلاثه و در تقریر دیباچه حتما نوشتۀ فرد دیگری هستند. مجالس نیز، اگرچه به قلم سعدی نیستند، اما احتمال اینکه سخنان شفاهی وی بر منبر باشند زیاد است.
 

واژه‌های کلیدی: رسائل سعدی، سبکسنجی، انتساب تالیف، منحنی مندنهال، تکرار واژگان

متن کامل [PDF 1176 kb]   (2949 دریافت)