دوره 7، شماره 28 - ( 1393 )
جلد 7 شماره 28 صفحات 167-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی شیراز
چکیده: (10026 مشاهده)
حکایت‌های اعتقادی دسته‌ای از پاره روایت‌ها هستند که راوی برای روشن ساختن اصول اعتقادی و پاسخ‌گویی به مخالفان عقیدتی‌اش آن‌ها را پردازش می‌کند. این حکایت‌ها غالبا در بخش آغازین و خارج از ساختمان محتوایی اصل منظومه قرار دارند. از میان آثار عطار نیشابوری، در بخش آغازین منظومه‌ی مصیبت‌نامه، ده حکایت اعتقادی وجود دارد. محتوای این ده حکایت، دفاع از حقانیت اعتقادهای مذهبی عطار و پاسخ‌گویی به مخالفان و تبیین ارزش شعر و شاعری است. ساختار حکایت‌ها از طرح «بحران، تلاش، نتیجه» و دو زیر مجموعه‌ی این طرح پیروی می‌کند و حذف یا تغییر آگاهانه‌ی این اجزای ساختاری در برجسته کردن اعتقاد راوی نقش داشته است. راوی، فضای اعتقادی حکایت‌ها را با تمهیدات نشانه‌شناختی موثر برجسته کرده است و نشانه‌ها در شکل دادن به ساختمان این نوع از حکایت‌ها، کارکرد بیشتری داشته است. تمهیدات نشانه‌ای موجود در حکایت‌ها عبارت‌اند از: انتخاب شخصیت، انتخاب زمان و مکان، آغازشدن حکایت با حرف ربط «چون»، سرعت کنش و واکنش، طراحی معادله‌ی ارزشی، استفاده از ضمیر متصل شخصی، نقل کلام از سوی مقدسان.
نوع مقاله: نقد عملی |
موضوع مقاله:
سبک شناسی|نقد ساختارگرا|نقد نشانه شناختی
دریافت: 1393/1/24 | پذیرش: 1393/6/13 | انتشار: 1393/11/1
دریافت: 1393/1/24 | پذیرش: 1393/6/13 | انتشار: 1393/11/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |