چکیده: (8235 مشاهده)
هدف مقاله حاضر تحلیل الگوهای دوتایی روایت، بهویژه دو اصطلاح مهم فرمالیستیِ فابیولا و سیوژت، است. در این نوشتار، پس از نگاهی به تعاریف اولیه و تحلیل نقدهایی که روششناسی این الگوها را هدف گرفتهاند، کارکردهای فابیولا و سیوژت در نقد داستان برشمرده شدهاند. چهار موضوعِ «موهوم و دستنیافتنی بودن فابیولا»، «بیتوجهی به بافت اجتماعی روایت»، «تردید در تقدم فابیولا» و «تردید در فابیولا بهعنوان مادّه خام روایت» مهمترین محورهای نقدهایی هستند که بر فابیولا و سیوژت و الگوهای مشابه وارد شدهاند. باوجود این انتقادات، توجه به الگوی فابیولا/ سیوژت و تفاوتهای آن با الگوهایی مشابه، همچون داستان پایه/ گفتمان، در نقد داستان کارکردهایی مفید بههمراه دارد. توجه به متون منفرد ادبی، پرورش خلاقیت منتقد در کشف شگردهای ادبی و تقویت جنبههای ادبی نقد داستان مهمترین کارکردهای عملی این مفاهیم فرمالیستی هستند. بازاندیشی در این میراث فرمالیستی میتواند رشد خلاقیت در نقدهای دانشگاهی ادبیات فارسی را درپی داشته باشد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامیانه دریافت: 1398/4/1 | پذیرش: 1398/4/1 | انتشار: 1398/4/1