دوره 12، شماره 46 - ( 1398 )
جلد 12 شماره 46 صفحات 89-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه تربیت مدرس ، shairi@modares.ac.ir
2- استادیار گروه زبان انگلیسی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی،
2- استادیار گروه زبان انگلیسی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی،
چکیده: (6154 مشاهده)
هرگاه مکان و کیفیت زندگی در تلاقی با یکدیگر سبب شکلگیری گزارههایی شوند که بر اثر انتقال از یک وضعیت به وضعیت دیگر به‌دست آیند، با نشانه ـ بومزیست مواجهیم. عناصر شکل‌دهنده بومزیستها انسان، مکان و کیفیتی است که به مکان نسبت میدهیم. بومزیست را می‌توان زنجیرهای تراانسان ـ مکانی یا به نقل از بِرک، مزولوژی دانست که به‌معنای قابلیت انتقال، حرکت، حضور و تحول در یک مجموعه است. اگر هر موقعیتی را وابسته به یک پیش‌موقعیت و در تعامل با موقعیت بعدی بدانیم، باید بومزیست را فرایند بدانیم. در این فرایند، هر بُوِشی آمادگی تبدیل شدن به بُوِشی جدید را دارد، به این شرط که در زنجیره تراانسان ـ مکانی قرار گیرد. مهم‌ترین دستاورد دیدگاه مزولوژیک، حذف جهان دوقطبی است. حال چگونه نشانه ـ بومزیست شکل میگیرد؟ هر حضوری قابلیت جابه‌جایی در درون مکان و حرکت به‌سوی دیگری جهت تبدیل شدن به حضوری جدید را دارد. بنابراین توجه به تجربه زیسته، شکلگیری گزارهها براساس ادراک و موقعیتهای تعاملی نشان میدهد هر حضور به‌واسطه جهش و گسستهایی که سبب تکامل آن میشود، خود را در مسیر فرایند کنش تکامل میبخشد. حضورها متکثرند و درون زمان و مکان، در طول فرایند کنشی رشد میکنند. هدف اصلی این پژوهش نشان دادنِ چگونگی این رشد و امکان تکثیر و انتقال آن به گزارههای جدید است. رویکرد اصلی این مقاله با تمرکز بر نشانه ـ انسانشناسی و پدیدارشناسی حضور شکل گرفته است. همچنین با استفاده از روش تحلیل کیفی تلاش می‌کنیم تا نظریه نشانه ـ بومزیست ادبی را با تکیه بر دیدگاه مزولوژیک بِرک و زنجیره تراانسان مکانی ارائه کنیم.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
نقد نشانه شناختی
دریافت: 1398/2/21 | پذیرش: 1402/11/14 | انتشار: 1398/7/10
دریافت: 1398/2/21 | پذیرش: 1402/11/14 | انتشار: 1398/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |