دوره 9، شماره 33 - ( 1395 )
جلد 9 شماره 33 صفحات 205-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (8440 مشاهده)
تفکر انتقادی آمیزهای است از دانش، نگرش و مهارت به کارگیری آن در حیطهی عمل. پنج مؤلفهی تفکر انتقادی عبارتند از: 1- استنباط؛ 2- شناسایی مفروضات؛ 3- استنتاج؛ 4- تعبیر و تفسیر؛ 5- ارزشیابی استدلالهای منطقی. امروزه صاحبنظران علوم تربیتی بر این باورند که یکی از هدفهای اساسی هر نظام آموزشی، باید آموزش تفکر انتقادی باشد. در این پژوهش با بررسی برنامهی درسی و مؤلفه‌های تفکر انتقادی دانشجویان رشتهی زبان و ادبیات فارسی مشخص کرده‌ایم آموزش این مهم، جایگاهی در این رشته ندارد. روش پژوهش در این مقاله، نیمه‌تجربی است که از یک سو به مباحث نظری تفکر انتقادی و ارائه‌ی پیشنهادهایی برای آموزش آن در رشتهی زبان و ادبیات فارسی پرداخته‌ایم و از سوی دیگر دانشجویان ورودی 1388 و 1392 رشتهی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد را با پرسشنامهی معتبر و علمی تفکر انتقادی واتسون- گلیزر به صورت میدانی مورد بررسی قرار داده‌ایم و به صورت آماری روشن کرده‌ایم که میزان تفکر انتقادی این دانشجویان در طول تحصیل، رشد معناداری پیدا نمی‌کند.
موضوع مقاله:
ادبیات عامیانه
دریافت: 1393/9/22 | پذیرش: 1395/2/18 | انتشار: 1395/4/1
دریافت: 1393/9/22 | پذیرش: 1395/2/18 | انتشار: 1395/4/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |