دوره 3، شماره 9 - ( 1389 )                   جلد 3 شماره 9 صفحات 113-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.20080360.1389.3.9.8.4

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghavām A, Bāmeshki S. The Functions of Narratee in Masnavi. LCQ 2010; 3 (9) :91-113
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-8576-fa.html
قوام ابوالقاسم، بامشکی سمیرا. نقش‌های روایت‌شنو در مثنوی. نقد ادبی. 1389; 3 (9) :91-113

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-8576-fa.html

نقش‌های روایت‌شنو در مثنوی
ابوالقاسم قوام1 ، سمیرا بامشکی* 2
1- دانشگاه فردوسی
2- دانشجوی دکتری
چکیده:   (5376 مشاهده)
چکیده روایت شنو یکی از چهار نقش اصلی در روایت (نویسنده واقعی، خواننده واقعی، راوی و روایت شنو) است؛ از این رو آگاهی از ‏آن به شناخت ویژگی های متن روایی منجر می شود. پرسش مقاله حاضر این است که تأثیر علایق و واکنش های مخاطب در بسط ‏داستان و نحوه گسترش پیرنگ چگونه است؟ و روایت شنو چه نقش های دیگری در روایت دارد؟ روایت شنو در مثنوی بسیار ‏آشکار است؛ راوی مستقیم او را مورد خطاب قرار می دهد و مخاطبی است که اقتدار دارد و از راه نظرها و پاسخ های واقعی ‏ادراک می شود. بنابراین، نقشی تعیین کننده در روایت دارد تا جایی که سؤال ها، پاسخ ها و کنش هایش حتی می تواند مسیر پیرنگ ‏را تغییر دهد. به طور کلی، چهار نقش منحصربه فرد و مهم را می توان برای روایت شنوی مثنوی برشمرد که در این مقاله به ‏بررسی این نقش ها می پردازیم.‏
واژه‌های کلیدی: روایت‌شناسی، مثنوی، روایت‌شنو، مولوی.‏
متن کامل [PDF 350 kb]   (2843 دریافت)    

دریافت: 1389/10/10 | پذیرش: 1389/10/10 | انتشار: 1389/10/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.