دوره 9، شماره 33 - ( 1395 )                   جلد 9 شماره 33 صفحات 175-151 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

rahimbeiki S, Baratin M. A Study of the Rhetorical and Ideological Levels of Language in the Iranian Postmodernism Novels. LCQ 2016; 9 (33) :151-175
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7818-fa.html
رحیم بیکی ساناز، براتی محمود، هاشمی مرتضی. تحلیل سطح بلاغی (ادبیّت) و ایدئولوژیک (اندیشگانی) زبان در رمان‌های پسامدرن ایرانی. نقد ادبی. 1395; 9 (33) :151-175

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7818-fa.html


1- دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
2- استاد دانشگاه اصفهان
چکیده:   (8417 مشاهده)
فضای ادبیات جدید ایران در دو دهه‌ی اخیر، همگرا با فضای جهانی ادبیات از موج ادبی پسامدرنیسم تأثیر پذیرفته است و رمان‌های پسامدرن که از اواخر دهه‌ی هفتاد در این فضا مطرح شدند، امروز به عنوان یک واقعیت در آخرین منزل سیر تطور سبکی در داستان­نویسی کشور، غیر قابل انکار هستند. نسبی‏گرایی و بومی‏گرایی پسامدرنیستی این امکان را فراهم می‏کند تا کنشگران این حوزه، مفاهیم فلسفه‌ی پسامدرن را بر اساس اقتضائات بوم فرهنگی و زبان عمومی مردمان جامعه‌ی خویش به زبان و بیان آورند. مسأله‏‌ی مقاله‌ی حاضر آن است که نویسندگانی که مدعی هستند به سبک ادبی پسامدرن به تألیف رمان‌هایی به زبان فارسی در فضای ادبی ایران می‏پردازند تا چه میزان توانسته‏اند مؤلفه‏های رویکرد پسامدرن را به جهان انسانی، در ادبیات اِعمال کنند. از آن‌جا که مقوله‌ی زبان، عناصر و مفاهیم وابسته به آن در فلسفه‌ی ادبیات پسامدرن دارای جایگاهی محوری است، به نحوی که ادبیات پسامدرن را با چگونگی کاربست زبان برای بازآفرینی جهان داستانی می‌شناسند، مقاله‌ی حاضر سعی دارد، چگونگی کاربست امکانات بلاغی (ادبیّت) و ایدئولوژیک (اندیشگانی) زبان را در رمان‏هایی که در حوزه‌ی نقد ادبی کشور به عنوان رمان پسامدرن شناخته شده‏اند، بررسی کند.
 
متن کامل [PDF 432 kb]   (3963 دریافت)    
نوع مقاله: نقد عملی | موضوع مقاله: ادبیات عامیانه
دریافت: 1394/9/1 | پذیرش: 1395/2/18 | انتشار: 1395/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.