دوره 9، شماره 36 - ( 1395 )                   جلد 9 شماره 36 صفحات 141-121 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Noori A, Roozbeh M R. Nima's Phenomenological Poetics: the survey of Nima's phenomenological views in the “Letters”. LCQ 2016; 9 (36) :121-141
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7422-fa.html
نوری علی، دانیاری کیانوش، حیدری علی، روزبه محمدرضا. بوطیقای پدیدارشناختی نیما: بررسی آراء پدیدارشناسانۀ نیما در «نامه‌ها» او. نقد ادبی. 1395; 9 (36) :121-141

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-7422-fa.html


1- استادیار دانشگاه لرستان
2- دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی
3- عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان
4- دانشیار ادبیات فارسی، دانشگاه لرستان
چکیده:   (8602 مشاهده)
پدیدارشناسی جریانی است که در آن هدف اصلی، رسیدن به شناخت واقعی از امور است؛ شناختی که رها از هرگونه پیش‌فرض و پیش‌داوری باشد، به گونه‌ای که هستی واقعی و راستین موجود، از جانب خویش اجازه ظهور بیابد و دخالت ذهن و محتویات آن از سر راه صرافت طبیعی موجودات کنار رود. آنچه در این بین اهمیت دارد این است که با تقلیل یا فروکاست( اپوخه)، بتوان به توصیفی اصیل و واقعی از هستی موجودات رسید. نیما یوشیج به عنوان شاعری که توانست دوران‌ساز باشد، در نامه‌ها و مکتوبات خود به اطرافیان، مدام بر این نکته تأکید دارد که شاعران اصیل باید با چشم و نگاه خود در امور بنگرند و آنها باید دیدن را بیاموزند؛ دیدنی که مبتنی بر تجربه های اصیل و انضمامی است. وی بر این نکته تأکید دارد که شعر و شاعری، مناسبت‌یافتن با هستی است و برای رسیدن به این مطلوب باید تمام تعاریف حول یک امر را کنار زد تا بتوان به جوهر آن راه یافت. می‌توان مکتوبات نیما را بوطیقای شعری وی دانست که قبل از هر امری، نگاه دقیق و رها از هر سوژه‌ای را برای سرودن شعر ضروری می‌داند. در این جستار، این دسته از نظریات نیما را بررسی و با آراء اندیشمندان پدیدارشناس مقایسه می‌کنیم.
متن کامل [PDF 388 kb]   (2381 دریافت)    
موضوع مقاله: ادبیات عامیانه
دریافت: 1395/4/20 | پذیرش: 1395/10/6 | انتشار: 1395/11/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.