دوره 13، شماره 51 - ( 1399 )                   جلد 13 شماره 51 صفحات 62-31 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahbazi N, Bagheri B, Bayat H. We-Narrator of "Khane Roshanan" by Golshiri: A Causative Analysis. LCQ 2020; 13 (51) :31-62
URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-42884-fa.html
شهبازی نسترن، باقری بهادر، بیات حسین. ما ـ راوی مشوش «خانه‌روشنانِ» گلشیری: چرایی یک روایتگریِ مبهم. نقد ادبی. 1399; 13 (51) :31-62

URL: http://lcq.modares.ac.ir/article-29-42884-fa.html


1- دانش آموخته دانشگاه خوارزمی ، shahbazi_nastaran@yahoo.com
2- دانشیار دانشگاه خوارزمی
3- عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی
چکیده:   (3580 مشاهده)
براساس دسته‌ای از نظریه‌های روایت‌شناسی، گاه ممکن است راوی و بینندۀ رخدادهای داستانی با هم تفاوت داشته باشند. پیوند این‌دست نظریه‌ها در قالب‌های داستانی­ای که خود به‌لحاظ ساختمان، صناعت‌محور و دارای ساختار‌های غیرمتعارف‌اند، باعث پیچیدگی فزایندۀ روایت می‌شود. «خانه‌‌روشنان» از مجموعه‌داستان نیمۀ تاریک ماه اثر هوشنگ گلشیری، از این‌گونه داستان‌هاست. روایت این داستان با ساختاری مبتنی بر زاویۀ دید اول‌شخص جمع، در کنار برهم‌خوردگی نظم زمانی و ابهام‌هایی که در فرایند فهم کیستی روایتگر داستان وجود دارد، شناخت راویان را با مشکل مواجه کرده ­است. این نوشته سعی دارد با تکیه بر زاویۀ دید این داستان، ویژگی‌های منحصربه‌فرد راویان را که شامل سیلان آگاهی و انسان‌وارگی است، بررسی کند و نشان دهد گزینش هوشمندانۀ روایتگر جمعی چگونه توانسته ‌است با منسجم نگه‌ داشتن زبان روایی، درعین غیرمتوازن بودن آگاهی راوی در بخش‌های گوناگون روایت، انسجام ساختاری داستان را حفظ کند.
متن کامل [PDF 740 kb]   (847 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روایت شناسی
دریافت: 1399/2/25 | پذیرش: 1399/6/29 | انتشار: 1399/6/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.